Çınarın gövdesi geniş oluyor
Kollarını her bir yana salıyor
Yaprakları büyük gölge yapıyor
Babaya benzer kol kanat geriyor
Manevi destek dik tutar atayı
Uzaklarda seyre daldı gözlerim
Salınarak gelen bir güzel gördüm
Selam saldım güzel gözü özlerim
Gönülden gönüle bağları ördüm
Saçının teline ömür veririm
Bak Bayram Geldi Gönüllere
Tut dedi tutturdu
Elim ile dilimi,
Üstüne ekledi gözüm ile özümü
Bırakma ha verme sakın ellere
İnsanı ayrıma insandan
Ne dinden haber olduk, ne Kur’andan
Hayatımız geçti, bir kez okumadan
Öğrendik dini yalan yanlış insandan
Dinden kaçtık, akılları tozuttuk
Ne dünyayı bildik ne ahireti
Gözlerine baktım derin mi derin
Dertleri içini yakarken durur
İmrenip bakınca en derin yerin
Gülerken gözyaşı akıtır durur
Derdimi sormadan gözüme baksan
Gül kopunca durmaz daha dalında
Dilinden çıkanlar üzmesin canı
Ağzımız tadlanmaz yesen balından
Gülerken yürekten akıtma kanı
Dağlara taşlara anlat sırrını
Akşamın karanlığı çökerken
Duyduğum sözle
Alev alev yandı yüreğim bir an
Donmaya başladı el ve ayaklarım
Kaskatı kesilmiştim
Gördüğüme, duyduğuma inanmak istemiyordum
Akşamlar dertlendirir insanı
Baş düşüp, yaşlar dökülürken yere
Zülüfler gizliyor akan selleri
Hesap, kitap yapılmış,
Ah, ah işin sonu felaket
İflas etmiş insan gibi kalmış sahra çöllerinde
Aldım kalemi elime, bir şeyleri yazsam diye
Ben kaleme baktım, kalemde bana
Yürümedi, yürümüyor bir tek adım bile attırmıyor
O direndi, ben direndim.
Tuttu yine bir inadı,
Katır bile şaştı kaldı bu hale
Alem dert çekerken eder ah-u zar
Daralmış yüreğe doktor ne yapsın
Ömür gelir geçer etmemiş hiç kar
Yüreği yanana hiç dokunmayın
Rabbim akıl vermiş kullan diyerek
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!