Nolur ağlama sende, yaran büyüktür
Ne söylesem, teselli etmez ki, seni
Geçmişteki günlerin, hepsi hüzündür
Gelecekte güzel günler, bekler seni
Sende oldun çevrende, büyük bir ata
Ah çocuğum yalın ayak gezerken
Karnın açken şu camlardan bakarken
Yanından da binlercesi geçerken
Niye ahkam keser, sen perişan haldeyken
Çoğu zaman sözde kalır bu laflar
İhtişamlı koca şehir içinde
Kimisi ağlarken kimisi güler
Derdiyle güreşen yürek içinde
Ah dedikçe görsen derdi öldürür
Milyonlar içinde yalınız gezer
Ah ile geçti gönlüm
Ağıtlar, gözyaşları tespihin taneleri gibi
Eklenir her gün bir bir yenileri
Sızılıyor, deliniyor yüreklerim
Kimseler anlamıyor şu dertlinin halini
Sorsan iyidir, sorsan rahattır
Ah ile geçti şu ömür
Feryadım çıkmışsa ayyuka
Buluttan döker gibi döküyor gözyaşları
tespihin taneleri gibi dizilir
Sızılıyor, deliniyor yürekler
Geldim,gezemedim, İstanbul seni
Görmedim sendeki güzellikleri
Yüz yıllardır yapılan eserleri
Hayalde yaşattım, gülümle seni
İstanbul kuruldu, yedi tepeye
Yok ki bir vekilim temsil etse bir beni
Kalmadı bir büyük edecek önderliği
Herkes zevki sefada, sürdürür âlemi
Garip kaldın Sungurlum, ararım eski günleri
Geçmişte hayal etmiş, hayaller kurmuştum
Yazın sıcağında düştüm yollara
Emmim dayım düşmüş ekmek peşinde
Gece gündüz tohum saçmış dağlara
Hasadının düşmüş şimdi peşinde
Güneşin altında rengi karardı
İnsanlar şekilden şekile girdi
Ruhları bozuklar alem yapıyor
Özünü yitiren dertlere girdi
Ruhsuzluk görseniz pirim yapıyor
Öz farklı söylüyor dilleri ayrı
Gülerek bak sabah olmuş diyordu
Güzelin gözünde de sabahı gördüm
Çiçeğin kokusu ne hoş diyordu
Güzelin özünde sabahı gördüm
Koşturur çocuklar yeni bir güne
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!