Kış ayında soğuk olur buralar
Ne giysen de fayda etmez havalar
Orda burda ahkâm kesen ağalar
Garibin halini görse şu canlar
Anasız babasız kalan yavrular
Kış gidince neler oldu bir bilsen
Bahar geldi bizim eller değişti
Koyunlarım gebe kaldı bir görsen
Her bir canlı yarış etti gelişti
Kuzularım birer birer doğuyor
Kitap arasında kalan şu çiçek
Solarken yüreğim, üzüldü o an
Pervane olmuştu onlarca böcek
Kurumuş görünce üzüldüm her an
Açtıkça kitabı gözlerim dolar
Her adımda kıvırıyor belini
Bir de görsen kıvırırken dilini
Yılan gibi eğip büker belini
Kıvırırken bir de görsen dilini
Bir sözü de diğerini tutmuyor
Geride kalmıştı o güzel günler
Aklıma geldikçe dolar gözlerim
Acısı tatlısı anlatır diller
Geçmişi anarken akar gözlerim
Evimiz tek katlı bahçelik bağlık
Geceden korkan insanlara şaşarım
Yoksa korktuğun?
Şu karanlık gecede yalnız kalman mı?
Görmüyorsun değil mi? Çevrende hiçbir varlığı
Sen anladın, korkarsın, onlardan uzak olmanı
Dost dedikleriyin senden nasıl uzaklaştığını
Korkma kimseden Hakk varsa yanında
Korkarsan insandan, iman olmaz ruhunda
Dost olmuş gidersin, şeytanla yoluna
Şeytandan kötü dost mu var şu dünyada
Yollar vardır dertlere derman olur
Köşklerinde zevkli hayat sürenler
Firavuna ne kadarda özenmiş
Dünyayı kendisi mi yaratmış ?
Başı gökte gezerken
Ayaklar, yerdekini ezer
*
Anlamadım şu milleti bir türlü
Bilemedim şu ülkemde yerimi
Kararını verse, bilsem türümü
Kimse bilmez, köylünün değerini
Deme “Köylü milletin efendisi “
Hele gardaş buluşmuşsun dostlarla
Yapıyorsun muhabbeti orada
Sevenlerin damlatıyor balı da
Senin sözün kaymak olur onlara
Dışarıda hava soğuk, kar yağar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!