Sessiz sesiz bakarken
Gözden akar selleri
Kalbi yanmış, ateş sarmış bacayı
Dumanı çıkar tepeden
Görenler bağırıyor, yangın var diye
Oysa
Dil ile anlatır insan derdini
Pervane olurken kor yüreğini
Melekmidir cin mi görsen halini
Özüyle sözüyle sevdim güzeli
Tavrıyla hem hali koyar ortaya
Sevdalandı senin için yüreğim
Dertlerimi kime nasıl anlatsam
Kokunu alıyor garip yüreğim
Dinlemiyor kimse beni ne yapsam
Güle anlattıkça gül rengi soldu
Aramıza mesafe koymaya kalkışınca
Sanma ki sevgiler azalıp kayboluyor
Yıllar bile girerken sevgimiz çoğalınca
Yüreğimde var olan sevdamız çoğalıyor
Yüreğime verdiği sevginin kaynağına
Sevda nedir bilmeden
Bizim oğlan karasına bulaşmış
Ateşlere bulanıp, alev alev yanarken
Gündüzü gecesine karışmış
Yanmış tutuşmuş kül olmuş
*
Irmağın kenarında var mı çölden bir saha
İlimler nakşetmiş bin türlü yüreğe sevda
Çorak topraklarda tek bir gül gösterin daha
Sevmenin sırra eren sevdası derde deva
Bilmiyor ki yanmayı yürek candan erisin
Denizin her dalgası, kumsalı okşar durur
Aşkına hasret kalmış, sevgiliyi andırır
Vuslata erdiğinde, eli göğsüne vurur
İncitmeye kıymayan, sevgiliyi andırır
Boyun eğer dil döker, gözü gönlü bakarken
Sessizliğin içinde, inletirken kasırga
Acıyla kıvranıyor, gözlerimin önünde
Heyecandan şaşırmış, açık kalan ağzında
Kelimeler dizilmiş, sevdasını demeye
Oynaşırken yıldızlar, uzaklardan el sallar
Ayrı dağa konmuş gül ile bülbül
Edası, cilvesi, biraz da naz var
Yanık sese hasret, koku saçan gül
Göz görüp, gönül seven bir yârim var
*
Kalbimin içine gelip girerken
Sevmek ince bir iştir, gönülden bağ kurmayan
Yalan ile başlayıp, sözünde hiç durmayan
Yüreği delik deşik, gölde suyu tutmayan
Şehvetle yanan yürek, sevdaya erişemez
Geçici bir hevesle, gözü gönlü oynaşır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!