Kemal Berk Şiirleri - Şair Kemal Berk

Kollarıma zincir vurup gülerken
Yüreğimi görsen, şaşar kalırsın
Esir alıp köle gibi ezerken
Yaptığına pişman olur ağlarsın

Ağuyla karışık balı verirken

Ağır ağır giderken
Yorgun beden sallanır
Kafada kırk düşünce
Tilkileri kandırır
Hepsi girmiş birbirine
Kuyrukları karışır

Sen ağlama deyip, akıl verirsin
Ağlayanı görünce, canı sıkılmış
Görsene dağlar gibi yiğit devrilir
O yiğide nasıl diller susarmış

Ağlayanı bırak, ağlasın dursun

Nolur ağlama sende, yaran büyüktür
Ne söylesem, teselli etmez ki, seni
Geçmişteki günlerin, hepsi hüzündür
Gelecekte güzel günler, bekler seni

Sende oldun çevrende, büyük bir ata

Ah çocuğum yalın ayak gezerken
Karnın açken şu camlardan bakarken
Yanından da binlercesi geçerken
Niye ahkam keser, sen perişan haldeyken

Çoğu zaman sözde kalır bu laflar

İhtişamlı koca şehir içinde
Kimisi ağlarken kimisi güler
Derdiyle güreşen yürek içinde
Ah dedikçe görsen derdi öldürür

Milyonlar içinde yalınız gezer

Ah ile geçti gönlüm
Ağıtlar, gözyaşları tespihin taneleri gibi
Eklenir her gün bir bir yenileri
Sızılıyor, deliniyor yüreklerim
Kimseler anlamıyor şu dertlinin halini
Sorsan iyidir, sorsan rahattır

Ah ile geçti şu ömür
Feryadım çıkmışsa ayyuka
Buluttan döker gibi döküyor gözyaşları
tespihin taneleri gibi dizilir
Sızılıyor, deliniyor yürekler

Geldim,gezemedim, İstanbul seni
Görmedim sendeki güzellikleri
Yüz yıllardır yapılan eserleri
Hayalde yaşattım, gülümle seni

İstanbul kuruldu, yedi tepeye

Nuh Ali BERK ve KEMAL BERK ATIŞMASI

NUHALİ BERK,
Yiğenler yanında sevgi çenberi,
Haber etseniz bize de heri,
Sanırım sohbetin tam koyu yeri,