Ben bir fâni insanım, ne Bakiyim ne Galip,
Ne büsbütün Fuzuli, ne de bekaya talip.
Ben ki öyle Hayali şiirler yazamadım,
Tozlu hafızalarda belki kalır bu adım.
Sıyrıl fâni dünyanın gaflet atmosferinden,
Kurtul ruhu bunaltan daracık çemberinden.
Bırak dönsün yerküre puslu bulutlarıyla,
Seyret uçsuz fezada sonsuzluğu derinden.
Battı bir güneş daha, geçti ömürden bir gün;
Yine söndü umutlar, çöktü kalplere hüzün.
Çekildi zirvelerin gölgesi ovalardan,
Sarardı yaprakları ufuklarda gündüzün.
Gün geçmesin ki hayat ağacından bir yaprak,
Düşmesin bu toprağa sararıp kuruyarak.
Gün geçmesin ki umut bahçesinden bir çiçek,
Solmasın yağmurların ardında bekleyerek.
Son bulur baharlar, bu yazlar bir gün.
Yemyeşil bahçeler beyazlar bir gün.
Hazana dönüşür neşeli bağlar,
Kurur dallarında kirazlar bir gün.
Gireli mevsimine ahiri hayat güzün,
Sarardı bağ bahçeler, sardı gönlümü hüzün.
Serin güz rüzgârları esmeye başlayalı,
Ne günün tadı kaldı ne de artık gündüzün.
Sivas’ın hemen ötesi.
Sakin, şirin bir ilçesi.
Küçük fakat eski bir yer,
Tarihi tarih öncesi…
Kimi ırmak zanneder, kimi göl, kimi deniz;
Biz devleti, malını zemzem bilenlerdeniz.
Ağustos 2013
15 Temmuz gecesi başkaldırdı ihanet,
Bir karabulut gibi çöktü afaka zillet,
Yaşadı esareti öz vatanında millet.
Kuşatıldığı sokaklar, gökler bulandı kanla.
Kapandı istikbalin ufukları dumanla,
Acı bir serin rüzgâr her yaprakta yazılı,
Acıdır her kayada damar damar kazılı.
Acıdır her baharda çiçeklere renk veren,
Acıdır her toprakta, her iklimde yeşeren.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!