İbrahim Halil Demir Şiirleri - Şair İbra ...

Kader duvarının kenarında,
Aheste aheste yürürken,
Gülü anımsatan yanakların gamzeleri geldi aklıma.
Ölümün uçurumlu yollarında,
Seni tüm duygusallığımla düşünürken,
Birlikte baktığımız papatya falları geldi aklıma.

Gel otur yanıma, benimle iyicene dertleş!
Canı gönülden olalım birbirimize haldeş!
Yiğit ve mertçe söz verelim birbirimize!
Sevda yolundan dönenin adı soyadı olsun kalleş!

Gel otur yanıma, ovala ağrıyan başımı!

Sevda sancağını düşürmemek için,
Mangal gibi yürek gerek.
Onu dağların doruğuna dikmek için,
Babayiğitlik ve fedakarlık gerek.

Sevgilinin naz ve cilvesine dayanmak için,

Yükseklerden uçarsan turnalar misali,
Sevmeyi şiar edidenlerin gönlünde olursun ali.
Sen sen ol unutma asla,
Haddinden fazla acıklı olur zalimlerin zevali.

Gereken elleri öpersen incelmez dudağın,

Nadasa bırakılan topraklar davet ediyor sevdamızı
Davete icabet etmek gerek.
Rahmet bekleyen çatlamış kurumuş topraklar
Şahitlik ediyor sevdamıza.
Can kulağıyla pür dikkat dinlemek gerek.
Çocuğunu pak sütüyle doyuramayan,

Yüce Allah dilerse,
Gönül içten sever,
Sabır aman verirse,
Nefsin dizlerin döver.

Aşk dal budak sararsa,

Sabrım taşmak üzere anlamıyorsun,
Gönlümde saraylar yaptırdım oturmuyorsun,
Uykularım kaçtı rüyalarımdan çıkmıyorsun,
Garip sevdam ile mektuplar yazdım okumuyorsun.
Yar sen nasıl bir yarsın? Anlamıyorum

Yar visali, bitirir acıları!
Sevinçten ağlatır bacıları!
Şifa bulur iyileşir aniden!
Yürekteki aşk sancıları!

Yar visali, giydirir akları!

Yar, yar, yar!
Aşkın eder beni bahtiyar!
Sevdan uğruna,
Dolaşırım diyar diyar!

Yar, yar, yar!

Yar yokluğunda,
Celallenir, kaşlarımı çatarım,
Varımı yoğumu aşkın pazarında satarım,
Dibi görünen berrak sular varken,
Boz bulanık dipsiz sulara batarım.