İbrahim Halil Demir Şiirleri - Şair İbra ...

Cömert olan bu gönlümü,sofra ettim serdim önüne.
Davet etmedin beni.Ne nişanına geldim ne de düğününe.
Oysa gözlerim daim yolunda,kulaklarım ise sesindeydi,
Ettiğin vefasızlıkları, yaz yazabildiğin kadar, günlüğüne!

Kimseden korkmayan, yüreğimin sarayında,ettim seni konuk,

Gönlüm sana vurgun
Sularım akar durgun
Yar peşinde koşmaktan
Bedenim düştü yorgun

Gönlüm sana hasta

Şeref konuğumdur o yar gönül otağımda,
Muhammedi güller biter sevda bağımda.
Yar visali için seve seve katlanırım,
Şekva etmem kavrulsam bile kendi yağımda.

Azizlerin azizidir o yar nazarımda,

Aşkını bıraktım gönül rahlesine,
Okudum, okudum, okudum, habire!
Nadide sevdanı cizdim gönül gergefine
Dokudum, dokudum, dokudum, habire.

Aldım karşıma gönül tuvalini,

Gönül yaylasında sevdamı güderken ,
Aşkınla Özümü ararım.
Gönül tasıyla buz misali suları içerken,
Aşkınla Yüreğimi oyalarım.
Gönül tualime seni mahirce resmederken,
Aşkına şahitlik eden gözlerle bakarım.

Rengareng güllerin kokusundan,
Güvercinlerin mutlu uğultusundan,
İnsanların rahat nefes alıp vermesinden,
Ve selvilerin göğe yükselmesinden,sevgi getirdim sana.

Nisan Yağmurlarının bereketinden,

Arı gibi ol kon çiçekten çiçeğe!
Muhtaç olmadan kuru ekmeğe!
Sen sen ol gönülden saygı duy!
Kazanılan her helal emeğe!

Karınca gibi ol taşı rızkını yuvana!

Girdim sevda gazasına geldim galip,
Mahir yarin nur cemaline oldum talip.
Özlemi dolmuşsa sevdalı yufka gönlüme,
Teselli olurum evlerinin önünden gidip gelip.

Girdim sevda gazasına oldum mağlup,

Aldım sevda anahtarını elime,
Dolandı yanık bir türkü dilime.
Şaşırıp kaldım yarimi görünce,
Lal oldum konuşamadım hiçbir kelime.

Girdim sevda kapısıdan içeri,

Aradım her daim özümdeki beni
Çıkarıp attım içimdeki nefret ve kini
Sevdiklerime ikramda bulundum
Gönül soframın taamlarını sini sini

Yeşerttim her daim özümdeki sevgiyi