İbrahim Halil Demir Şiirleri - Şair İbra ...

Ey şerefli güzel insan,
Sen sen ol yaradanı unutma!
Lüzumsuz bilgileri heybene doldurma!
Helal çalışan bir ırgat ol!
Gönül bahçene baykuşları kondurma!

Ey güzel insan!
Yürüme kibirli kibirli!
Seven gönlün olmasın kirli!
Hangi halde olursan ol,
Gecelerin geçsin zikirli!

Ey kıymetli insan,
Taşlaşan kalbini yufkalaştırmaya çalış!
Bırak hayasızca gülmeyi,biraz da ağlamaya alış!
İstesen de istemesen de er veya geç kapın çalınacak,
Zira kimseye nasip olmadı ve de olmayacak burada kalış.

Eridim bittim, azar azar,
Arzuhalci halim ahvalim yazar.
Tam işlerimi rayına oturttum derken,
Zalim felek dayalı düzenimi bozar.

Eridim bittim, gün be gün,

Sevdanın envai türlüsünü yaşadım,
Sevda değirmenine kovalarla su taşıdım.
Zonkladıkça aşkın iyileşmeyen yarası,
Sevda tırnaklarıyla kaşıdıkça kaşıdım.

Sevda yaktı yandırdı beni narıyla,

EY DELAL EY GÜZEL
Tı gula malamıne, Sen evimin gülüsü
Tı roniya çavamıne. Sen gözümün ferisin.
Be te be te nıkanım, Ben sensiz ben sensiz yapamam
Tı huna dılımıne. Sen kalbimin kanısın.

Ey gönül
Sana diyeceklerim var
Giydirme aşkın gömleğini ne geniş ne dar
Çıkacaksan benimle sevda yoluna
Olmalısın dört dörtlük candan bir yar

Ey gönül, arsız olma, ağla kendi haline!
Kin ve nefretle dolma,sahip ol diline!
Seherlerde aç ellerini yüce Allaha!
Seni cehennemlik eden günahların belki siline.

Ey gönül, hayasızca gülme,ince ele sık doku!

Elinde çay bardağı,
Öptürmez yar dudağı.
O yarin cilvesinden,
Sallanır gönül dağı.

Elinde çay kaşığı,

Feryadı figanımı duydu felek gelmedi imdadıma
En şatır baykuşları tünetti tokaçlanmamış damıma
Hazırlıklı olmadığım halde giydirdi en ateşli gömleği
Bitip tükendim yanmaktan acımadı halıma ahvalıma

Bıyık altından güldü felek seyrederken beni uzaktan