İbrahim Halil Demir Şiirleri - Şair İbra ...

Giydirme bana beyazlar içinde karaları!
Açma sevdalı yüreğimde müzmin yaraları!
Attırma bana en yanık naraları!
Yaşatma varlık içinde en kötü yoklukları!

Gülmeler içinde beni kederlice ağlatma!

Gönül gönül dedin. Vuruldum tam gönlümün ortasından,
Sevda sevda dedin. Koşturdun beni en zalim sevdanın arkasından,
Harcadım hepsini ne varsa seve seve. Mertlik ve cömertlik kasasından,
Korkmuyorum bugünden sonra. En acımasız aşkların ve sevdaların yasasından.

Anlamadım.Niçin çıkmıyor insanlar riyakarlık boyasından?

Ben daha çok şükrederim yaratana her bahar,
Gördükçe tabii güzellikleri sevinir olurum bahtiyar.
Bahar mevsimi delikanlılık yıllarını andırır insana,
Gençliğinin kıymetini iyi bilmelisin ihtiyarlık gelmeden yar.

Yaşama şevkim daha çok artar her bahar,

Sen olmazsan ben durarmıyım buralarda,
Küsmüşsün sanki bana burnun havalarda,
Sen sevdiklerinle eğleniyorken konaklarda,
Ben de seni arıyorum karanlık sokaklarda.

Gel! Ya koklaşalım kumrular gibi bu dünyada,

Bak, esiyor sevda rüzgarları püfür püfür!
Sevdalanmayan yüreklere lapayla tükür!

Bak, kurulmuş sevda çadırları içinde yok sevgi!
Almış başını gidiyor her türlü su-i zan ve yergi!

Baharlardan bana ne
Gönlümde zemheriler yaşanırken
Muhammedi güllerden bana ne
Talih ağacıma baykuşlar tünerken

Mutluluklardan bana ne

Ayrı dünyaların insanları ile çekilmez hayat,
En taze ekmekler yenilmez, olur bayat.
Uzun ve sıkıntılı geceler geçmek bilmez,
Mahir bir seyis bile olsa insan tımar olmaz at.

Ayrı dünyaların insanları ile hayat olur cehennem,

Ayrı dünyaların insanları ile çekilmez hayat,
En taze ekmekler yenilmez, olur bayat.
Uzun ve sıkıntılı geceler geçmek bilmez,
Mahir bir seyis bile olsa insan tımar olmaz at.

Ayrı dünyaların insanları ile hayat olur cehennem,

Babo!
Onun bunun kahrını çekmekten yoruldum!
Gönül dağlarının en ulusuna çıkıp
En içli naraları atmak istiyorum!
Yüreğimin hararetini dindirmek için,
Zemherilerde dışarıda kalmak istiyorum!

Ey gamzeli yanaklarına meftun olduğum güzel,
Ben yaşadıkça istemem değsin sana namehrem el
Dağıt kestane rengi uzun saçlarını gerdan yaylasına,
Yaşamanın efsunlu kokusunu bana getirsin esen yel.

Ey kiraz dudaklarına meftun olduğum güzel,