İbrahim Coşar Şiirleri - Şair İbrahim Coşar

Yağmurda başına göçüyordu dam;
Bilir yoksullukla öleceğini.
Eli çenesinde düşünür adam;
Oğlunun, kızının geleceğini…

Her girdiği sınav ömür bitirdi;

Sormuştun ya: “Sen niye bu kadar sevdin” diye;
Ne çok sebeplerim var seni aşkla sevmeye!
Bana lütfedilmişken böyle güzel hediye;
Dil sussa yürek başlar, seni her gün övmeye!

Verdiklerin ölçülmez ne parayla ne pulla;

Ey çaresiz derdimin sebebi hikmeti yar!
Unutma ki yaşanan mevsim hala sonbahar.
Madem benim iklimde hüküm sürmeyecektin,
Neden kar boran oldun, neden estirdin rüzgar?

Madem aşkı benimle yaşamayacaktın sen!

Madem Atatürkçüyüz, madem liderimiz O!
Gösterdiği hedefe beraber yürüyelim.
Vatan, millet ve bayrak, bütün ederimiz O!
Şehitlik makamına beraber yürüyelim.

Düştüğümüz kuyunun görünmüyor ki dibi;

Kalbi hararet bastı, sabır taşından su ver,
Yeter feryat ettiğin, sabır eyle, susuver,
Aklım akıl verse de, vazgeç sevdadan diye;
Ne bu sevdadan vazgeç, ne köşene pusuver.

Sevgili, aşk çölünde beni aşkınla susat!

Ölüm sebebi midir bilinmeyen nedenler,
Adressiz kurşunlarla tüm yürekler közlenir.
Toprağın altı için üstünü yok edenler,
Söz barışa geldikçe nazlandıkça nazlanır.

Nalıncı keseriyle tüm dünyayı yontan güç;

Sesini duyar oldum rüzgâr fısıltısından
Rahatlamışsın, belli gönül çağıltısından
Kendini akıntıya salıp gidiyormuşsun

Seni dalgın görmüşler haberci güvercinler
Gerilerde kalınca yaşanan güzel günler

Ol dedi ki biz olduk, doğduk Hakk’ın emriyle,
Gözümüzü dünyaya açtık şükürler olsun!
En karanlık geceye ağdık Hakk’ın emriyle,
Neslimize bir umut saçtık şükürler olsun!

Bir kere tutuversem o narin ellerinden,
Bir kerecik okşasam saçının tellerinden;

Öpüversen, öpüversem uzanan dudakları,
Özlem ile okşasam gamzeli yanakları;

Ülkem üstüne plan yapan şer akıllar var,
Vatan hainlerinin derisi tartışılmaz!
Dağlarda elde silah dolaşan çakallar var,
Teröristin ölüsü, dirisi tartışılmaz!

Burnumuzun dibine tuzaklar kurulursa;