İbrahim Coşar Şiirleri - Şair İbrahim Coşar

Farz et ki kırgın kalbin gizemine gizlendin,
Onca gönül sesine bir kelamın yok mudur?
Farz et ki gizlendikçe ölümüne özlendin,
Seni özleyen kalbe bir selamın yok mudur?

Farz et ki kapılmışım kem gözün nazarına,

Odam küçücüktü, ahşaptan duvar;
Bir yatak, bir masa sandalye sığar;
On dört numaralı gaz lambası var;
Geceleri ders yaparken masamda!

Kışın sırtım üşür, ayak donardı;

GECE VE SEN

Ay dolunay,
Gecede mehtap!
Aklımda sen!

Kardeş hanımları gelinim olur,
Tarlada tapanda terleri vardır
Kapıyı her çalan gelenim olur,
Başımın üstünde yerleri vardır.

Terbiyeli bir huy, saygılı mizaç;

Öyle bir devran ki bu, yaşanırken kıymeti,
Haşmeti bilinmeyen zaman dilimi gençlik!
Arttıkça özgüveni, arttıkça azameti;
Duyarsız kalınmayan zaman dilimi gençlik!

Kurulan hayallerin ardı sıra giderek,

Uzaklaş bu yangından; alevin sönüşü yok.
Beni kül eden ateş bir de seni yakmasın.
Aşk denilen yoldayım, bu yolun dönüşü yok;
Öyle bir uzaklaş ki, gönlün geri bakmasın.

Git artık, sen çekip git, benim gitmem imkânsız;

Tükeniş sinyali kalp cephesinden
Gelmişse bir ömrün bitme vaktidir
Anladım sancının debdebesinden
Vakit bu dünyadan gitme vaktidir.

Biri gelip yapar diğeri yıkar
Vatandaş gün be gün canından bıkar
Tüm gerçekler er geç meydana çıkar
Işık karşısında bozulur gölge

Sevginle ne kadar bassan bağrına

Aşkıyla beslendiğim
Gönlümde bir kadın var
Yar diye seslendiğim
Gönlümde bir kadın var

Güzelliğin ecesi

Belli ki bütün ruhum, bütün benliğim sensin,
Kulaklarımda hala çınlıyor gönül sesin!
Bütün hüznüm, sevincim, sevecenliğim sensin,
Nefessiz bıraksa da zaman zaman nefesin;
Gönlüm unutamıyor, aklım ne derse desin!