İbrahim Coşar Şiirleri - Şair İbrahim Coşar

Zil çaldı çocuklar, haydin okula!
Tüm arkadaşların bekliyor seni.
Yurttaş olmak için gidin okula!
Gizemli yarınlar bekliyor seni.

Sınıflar boyanmış, coşkun hevesler;

Varsın yorgun yüreğim bağırsın boğuk boğuk,
Ruhta söndükçe ateş; beden, bedene soğuk…

Hasretten yanıyordum, bak şimdi üşüyorum
Sen aklıma düştükçe zaafa düşüyorum.

Cumhuriyet sizlere Ata’dan armağandır;
Sahip çıkalım gençler, koruyup kollayalım!
Başında bin bela var, sanmayın olağandır;
Sahip çıkalım gençler, koruyup kollayalım!

Hiçbir göz açık gitmez şahadet sırasında,

Türk’ün eğilmez başı, bükülmez bileğinin;
Ölüm korkularının gizidir Cumhuriyet.
Cephe yolunda dönen kağnı tekerleğinin
Düşman yüreğindeki izidir Cumhuriyet.

Düşman istilaları başlamışken dört kolda

Orta Asya vatan idi bir zaman;
Demir ile dağ eriten güç bizde!
Bu milletten çıktı boy boy kahraman;
Boylar bizde, oba bizde göç bizde

O gün güneş umut olup doğmadı;

Çarşamba ilçesi Canlı köyünde
Bir varmış bir yokmuş Çuvalcı Kadir
Hayatı boyunca çalışıp durmuş
Hep sıkıntı çekmiş Çuvalcı Kadir

Hopa’nın sürgünü öksüz bir kızla

Yıllar mı yordu beni, aşk mı yordu, hasret mi?
Gece gündüz koştuğum dizlerim darmadağın.
Yar mı çağırır beni, yol mu, yoksa gurbet mi?
Dönüp baktım ardıma izlerim darmadağın.

Gözlerin gördüğünü anlatırken kelime,

Bu nasıl kargaşa bu nasıl kavga
Dostun kim düşman kim seçilmez dayı
Gizli odaları yıkamaz dalga
Sır perdesi asla açılmaz dayı.

Kimisi bencildir seni düşünmez,

Gizliden aşk arardın, aşkın narında yandın.
Ben sana uslan dedim, günahtan gizlen dedim,
Hasret can yakar dedim, sabır ettin dayandın.
Ardına yaslan dedim, uzaktan izlen dedim.

Gönlün aşk gemisiyse; çok olur binen dedim.

Gönlüm yüreğine vardı varalı;
Hasretim var, bin vuslata değişmem!
Dilim künyesini sordu soralı;
Hasretim var, bin vuslata değişmem!