Hasan Arpaci Şiirleri - Şair Hasan Arpaci

Gürlersin,esersin,yağar,coşarsın,
Yorulmaz,dinlenmez,durmaz,koşarsın.
Bakarsın insanlık,ahlak çürümüş,
Yeniden hayata tekrar başlarsın.

Hasan Arpacı,2013,Üsküdar

Ömer örnek bize deriz,
Devlet malı çalıp yeriz,
Çalmayana domuz deriz,
Ahlak dinin neresinde.

Emaneti veremezsin,

İnsanlar;din den uzak,din dar dan ayrı kalmış,
İmanı bulamayan,farklı kulvara dalmış,
Hele bir de menfaat sezer de yakalarsa,
Ahlakı boğazlarken,adalet yaya kalmış.

Bir daha güzellere bakmam dersem … inanma !
Dervişlerin üstüne basıp geçsem … inanma !
Dünyanın işlerinden uzaklaşmak isterim ,
Diyerek yıldızlara yüzüm sürsem …inanma ?

Peşinden koşturduğum cüppe de ilim yoktur ,

Fakirsin açlıktan kıvranıyorsun,
Efelikten hala naz ediyorsun,
Gururu kibire kurban etme gel,
Ahlakı töreye yediriyorsun.

Aklım lime lime kanyonda kalmış,
Ruhum yangın yeri deryaya dalmış,
Sabrım vurgun yemiş arşa dayanmış,
Halimi anlayan dinleyen olmaz.

Ahlakım zan içer fikrim yararsız,

Ahlaksız din olurmu,olursa da yaşanmaz,
Dinsiz ahlak olur da,fıtrat ile bağdaşmaz.
Dindarla ateiste,bakınca ne görürsün,
Ahlaken üstün olan,mertebe tartışılmaz.

Hasan Arpacı,2013,Üsküdar

Korku;
Yalan doğurur,
Amip gibi çoğalır.
İnsanı,

Gördüğünü unut yaz’ma diyorlar,
Ahlaksız hallere kızma diyorlar,
Kurulu düzeni bozma diyorlar,
Diyenler,yiyenler,doymuyor dostum.

Selâ okununca şehadet getir,

Bak arkadaş..!

Ahlaksız ilim,
Felaket.