Herkes dinle yatıp dinle kalkıyor,
Kimse dediğini neden yapmıyor,
Neslimi bozulmuş bu insanlığın,
Ne kuran,ne sünnet,hiç dinlemiyor...
Yediğin haramlar neslini bozar,
Bozulan neslini tarihe yazar.
İçin den fakirlik,sefillik belki,
Belki de hainlik,rezillik çıkar.
Hasan Arpacı,2011,Üsküdar
Elinde Tosya bıçkısı,
Başında şapka,
Altında arabası,
Fiyakasından geçilmez.
Yüzsüzlük karası,
Cahiller maskarası…
Ne yanmaz kefenim,ne de şeyhim var,
Ne cennet garantim,ne de keyfim var,
Aracı,tefeci,sildim,süpürdüm,
Mim’le Elif diye bir sevdiğim var.
Çalanlara ne diyelim,
Söyle bana aziz dostum.
Çakallara ne diyelim,
Söyle bana aziz dostum.
Deli gönül bahar sandı vuruldu,
Mevsimler den kışa geldi neyleyim.
Bazen taştı bazen coştu duruldu,
Bir dönülmez yaşa geldi neyleyim.
İnanmıştım çiçek çiçek yazına,
Dünyaya geldin hep didindin durdun,
Dağlar ile taşlar olmuştu yurdun,
Yediğin bir kuru ekmekti zaten,
Tutsak vicdanlara niçin vuruldun.
Bir çocuk doğar,
İhtimamla büyütürsün.
Bir suçlu yakalar,
Ömür boyu hapse atarsın.
Bazende affetmez,
Acımadan asarsın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!