Hamiye Gül Şiirleri - Şair Hamiye Gül

Hamdolsun ki ,o Alemlerin Rabbine!
Bu geceyi sundu Habibi Hz Ahmed 'e,
Miraç eyledi o günü hem gök kubbe,
Hem de yeryüzünde Muhammed'e!

Aşk ile yürüdü Hz Resul-ü Habibullah,

Aşk soyut kavramdır;
Amma ve lakin en buhranlı,
En yakıcı duygudur.
Her neye aşık isen,
Sevilen yahut neyi seviyor isen.
İilahen öldürür nefes nefes,

Seninle revan olalım mı,
Yaylada ayranlanalım mı?
Çinko kasede göz göze bakışıp
Sergimizi açıp çimlerin üstüne
Dolunayın güzelliğinde bu gece
Uzanıp yıldızlara bakarken

Geliyorum yürüyorum,
İlerliyorum yüreğine.
Kim ne derse desin,
Umrumda değil kime ne?

Boşver gitsin lafımızı etsin,

Aşk nedir bilir misin?
Aşk,adamı susturur.
Aşk, kadını susturur.
Aşk nutku susturur.
Aşıklar bilinir susuşta.

Kendimden kaçamadım
Gidemedim senden ayrı
Girmiştin ruhuma usulca
Ne yapsam da kopamadım.

Yalnızdım kimsesizdim

Dört nala koşarım kişneyerek yağız atlar gibi.
Bastığım toprağı korkutur nallarımın sesleri!
Devrana gelip durdurabilen yiğide âşk olsun!

Derinden çekiyor
Yüregim acıyı,
Ardında bin parça
Döş bıraktın!

Bu kaçıncı mevsim

Olmasa şu dünyada malım olmasa,
Şan şöhret makamım hiç olmasa.
Üç metre bez değil mi sarılacağım,
Girerim mezara mal mülk ne fayda.

Olmasa dostum şu dünyada olmasa,

Akşam olmakta şimdi,
Batarken güneşin çizgisi ufukta,
Gökte kandillerini tutuşturan,
Aheste aheste kanımda dolanan,
İliklerime işleyen
Yüzüme doğan yıldızım sendin.