Hamiye Gül Şiirleri - Şair Hamiye Gül

Kelama itibar edilseydi azizim,
Kaleme hiç ihtiyaç olmayacaktı.

Herkesle tanıştığına memnun ol;
Saygı yoksa eğer kişilerde,
Verdiğin memnuniyeti aradan kaldır.
Kimselere fazla paye verilmez;
Olursun o vakit ayaklar altında hasır.

Bazen konuşamazsın;
Boğazındaki düğüm
İfadenin fazlasıdır.
Ciğerlerden damıtır hicranı,
Istırabın ummanına dalar,
Dilin susar,kâlp duyumsar,

Âsiye'nin duasına sor bir sen.
Firavun'un,görkemli saltanatını
Nasıl elinin tersiyle itip vazgeçtiğini?
Âsiye,bir detayla oldu kainatın kendi,
Kainat aslında tek detayda gizliydi.

Âsiye'nin duasına sor bir sen.
Firavun'un,görkemli saltanatını
Nasıl elinin tersiyle itip vazgeçtiğini?
Âsiye,bir detayla oldu kainatın kendi,
Kainat aslında tek detayda gizliydi.

Densizlerle,
Be'densizlerden ayrışarak
Asude olabilirsin dedim;
Duymadı ki nefesimi Hafız!

İnsanlar merak ediyor diye
Yaşamını anlatmak zorunda değilsin;

Unutma insanlar,kötülük yapmak için de
Hayatını merak ederler.

Hiç korkun olmasın ölümden
Ruhlar bedende tutsak iken,
Ölümün semasında yükselip
Yekpare uçarak özgürleşir.

İnsanlar için yaşama hayatını,
Yanlız doğdun,yanlız öleceksin.
Ve öylesine yaşa ki şu hayatını,
Herkese yaşamın ders versin.
Geldiğin bu alemden göçerken,
Tuttuğun elllerle mutlu gidersin.

Eğer yazmıyorsa
Tek bir kuple yüreğim;
Bilin ki o zaman
Ölmüştür benim bedenim.