Hamiye Gül Şiirleri - Şair Hamiye Gül

Kelama itibar edilseydi azizim,
Kaleme hiç ihtiyaç olmayacaktı.

Herkesle tanıştığına memnun ol;
Saygı yoksa eğer kişilerde,
Verdiğin memnuniyeti aradan kaldır.
Kimselere fazla paye verilmez;
Olursun o vakit ayaklar altında hasır.

Âsiye'nin duasına sor bir sen.
Firavun'un,görkemli saltanatını
Nasıl elinin tersiyle itip vazgeçtiğini?
Âsiye,bir detayla oldu kainatın kendi,
Kainat aslında tek detayda gizliydi.

Densizlerle,
Be'densizlerden ayrışarak
Asude olabilirsin dedim;
Duymadı ki nefesimi Hafız!

İnsanlar merak ediyor diye
Yaşamını anlatmak zorunda değilsin;

Unutma insanlar,kötülük yapmak için de
Hayatını merak ederler.

Hiç korkun olmasın ölümden
Ruhlar bedende tutsak iken,
Ölümün semasında yükselip
Yekpare uçarak özgürleşir.

İnsanlar için yaşama hayatını,
Yanlız doğdun,yanlız öleceksin.
Ve öylesine yaşa ki şu hayatını,
Herkese yaşamın ders versin.
Geldiğin bu alemden göçerken,
Tuttuğun elllerle mutlu gidersin.

Eğer yazmıyorsa
Tek bir kuple yüreğim;
Bilin ki o zaman
Ölmüştür benim bedenim.

Her düşündüğünüzü söylerseniz
Tehlikelere açık hale gelirsiniz.
Söyleyeceklerinizi dile getirmeden,
Çözüm odaklı düşünürseniz
Tüm kritik sorunları çözersiniz.

İçerisinde yürek varsa eğer,
Duaların sahibi sultanı
Niyazlara icabet eder...
Bir muradın yükselerek,
Uçuşup arş'ı âlâ'ya degince,
Atlastan perdeler açılınca,