Hamiye Gül Şiirleri - Şair Hamiye Gül

Her düşündüğünüzü söylerseniz
Tehlikelere açık hale gelirsiniz.
Söyleyeceklerinizi dile getirmeden,
Çözüm odaklı düşünürseniz
Tüm kritik sorunları çözersiniz.

İçerisinde yürek varsa eğer,
Duaların sahibi sultanı
Niyazlara icabet eder...
Bir muradın yükselerek,
Uçuşup arş'ı âlâ'ya degince,
Atlastan perdeler açılınca,

Musluk sonuna değin açılır,
Kargaların cümlesi sulanır...

Değiyor mu çekmeye nefreti?
Hayır,kesinlikle... Sen bunu bil.
Kan kusarsın öfkeyle baş edemezsin.
Ruhunu sıkan urganı sök bir çırpıda
Ve yak Nemrut'un ateşiyle!

Pinokyo,sen yalan kazanına düştün.
Bu kadar sevimlimi sevimli olsan bile,
Ağzınla dünyayı tutsan da dilinle...
Katiyen cennete gidemeyeceksin;
Bunu sen de biliyorsun değil mi?

Gerçekliğin sonsuz ışığında,
Aydınlanabilmenin uğruna...
Bilimin evrenselliğiyle
Yol almak,ilerleyebilmenin adına...
Biz nice umutlar büyüttük,
Bu kutsal yolda;

İtibarın olsun istiyorsan...
Sana saygısı olmayana
On dakikandan fazlasını;
Sana saygısızlığın bulunduğu ortama
Bir saatinden fazlasını ayırmayacaksın.

Misafirim elbet sana,
Yük olmak değil niyetim.
Ölesiye seviyorum,
Ona göre ağırla beni.

Git dersen eğer giderim;

Sitem etme dur dert olur bağrıma,
Sevmekten başka ne ettim sana.
Bir hilâl kaşın ela gözün ugruna,
Çektiklerim cana yetti sevdigim.

Savamadım garip başımdan karayı,

Öldüğün gün öldüm ben kuzum
Kimse artık yüreğimi incitmiyor.
Beyaz tenin toprağa düşmüş diyorlar..
Bundan gayrı kimse canımı acıtmıyor!

En son senin uzun saçlarını taradığım gün var ya