Hamiye Gül Şiirleri - Şair Hamiye Gül

"Laf olsun torba dolsun"diye
Hiç bir lafı tertip edip yazmadım.
Tek bir cümlem olsa dilimde
Bir aforizma bulunur içinde.

Tekrarı yoktur hayatın
Tekerrür de etmez.
Hayat çağlayan bir okyanus gibi.
Değil mi ki aynı yağışında
Islanılmaz istesen de hayatın.
Olgular değişir,

Halbuki kısa net bir kaç kelime
Ve samimiyet kokan bir susuş
Anlaşılmak için algılara yeterliydi.
Cümle mühendisliğine soyunmak,
Ifadeyi bellekte kıyıp öldürmekten
Başkaca hiç bir şey de değildi.

Bil ki
Sana vermiş oldugum değer sevgidir.
Göstermiş olduğun eylem
Kendi değerindir.

Toprağın altında yaşayan
Ne çok ölümsüz insan var.
Toprağın üstünde ölümlü,
Kendini ne çok insan sanıp
Katır gibi inatla tepinen var.

Yorma kendini yoktan yere
Öyledir vesselâm de geç git.
Yüreğine ağır geleni dökme heceye
"Söz bile yerinde ağır",
Kimine bal,kimine zehir,
Bil kıymetini sözün, söylemeden git.

Yaşamın soğukluğundan ölüm tene gelir;
Her ölümün sıcaklığından doğarak,
Nice canlı,mahlukat bir bir husule gelir...

Gözün dönüp dolaşıp beni ararsa
Bakın gönlünün dip köşelerine
Beni gönlünün içinde bulursun.
Ruhum ruhuna öylesine aşina ki
Bakın gönlünün pencerelerinden
Ruhunun şah kapısında bulursun.

İnsan ömrü bin yıl dahi olsa
Altmış saniyenin
Son anında bilir kıymetini.

Öyle bir cehlin güruhu var ki şu devirde;
Eğitim çarhından geçmiş amma
diploma neyi?
Vâkıf olamadıktan sonra tek harfe
dahi,
Bilmeyecek cümlenin sırrını