Hamiye Gül Şiirleri - Şair Hamiye Gül

Şavkı vursa yüzüne mehtabın ey peri,
Dolaşırım uğruna ben divane,serseri.
An gelip çarpışsa Ay'ın altında gözlerim,
Dil tutulur,söylemez olur aşıkının lebleri.

Ah o endamın bırakmaz bende sıhhat,

Çok fazla bir şeyim yok sana verecek,
Şu dünyada.
Ne malım ne mülküm...
Oturtacak bir kaç paspas,
Eynine giyeceğin bir kaç bez entari...
Yorulunca uzanıp

Tutuşur dilimden dökülür ahlar,
Yönüme dönüp yüzüme bakmadın.
Durulmaz gözümde hicran selleri,
Ayağının altında toza bulandım.

Koptu yüreğimde bir acı hoyrat,

Geçer elbet bu da geçer.
Şu çilekeş ömrüm de geçer.
Fani dünya saltanatı
Gelmesen yâr ne olacak
Verdigin kasvet de geçer.

Ne dünüm oldu güldüğüm
Ne bugünüm gülüm.
Hepsi yalan oldu yalan gülüm
Tükettim gençliği bitti ömrüm.

Eller ne bilsin çektiklerimi

Işıl ışıl mercan tanesi gözleri,
Yüregime inci tanesi her biri.
Armağan vermiş Mevla sizi,
Yasemen kokuyor gamzeleri.

Ömrümüze bahşeylenen hediye,

Demini almış katran karası geceler,
Saat tam on ikiyi vurduğu yerde,
Gamlı yüreğim üzgün süzülür bi çare,
Zaman hangi dakikayı vurur bilemem kadranda.

Şimdi yapayalnız belki aciz sefil

Yaşadığımız o yılları
Silemem ki bir saniyede
Buruşturup atamam yâr
İstesemde tek seferde.

Ne olur kal dur bırakma

Meydana gel de sözün söyle
Söylemeyen ağız dil ağlasın.
Aşıksan vur curanın perdesine,
Yüreğinin bam telleri çağlasın.

Bura dedem yoludur göresin,

Bu gece sakın anma adımı,
Sesleme bu gece ismimi.
İçimde dolaşan
Delişmen,neşeli kız,
Bu gece yapayanlız,