Halil Manuş Şiirleri - Şair Halil Manuş

Beyaz yüzlü güzel melek
Gadan belan bana gelsin
Ömrüm sona erene dek
Gadan belan bana gelsin

Burcu burcu kokar tenin

“GEL” DE ÖĞRETMENİM

Mümkün değil, inan anlatmak seni
Gün olur annesin, gün olur baba
Tek arzun iyi yetiştirmek beni
Ne yapıp ettin bağladın kitaba

GÖZLER AYAKLAR

Bakmasına bakarda her göz, görür mü?
Görmesi gereken Hakk’ı, hakikatı.
Ve ayaklar… İstenen yöne yürür mü?
Aşarak onca engeli, barikatı.

Bilgiç mi sandın kendini
İki kitap okumakla
Niçin kötülersin dini
Ne sebeple ve ne hakla?

GÜVEN ALLAH’A

Tüm korkularını silip atarsın
Yeter ki iman et, güven Allah’a
İnsanları “insan” diye tutarsın
Yeter ki iman et, güven Allah’a

Günün müteahhitleri
Köprüler kurdu kemersiz
Dünün yılkıdakileri
Dolaşır oldu semersiz

“Üstatsın” dediler önce

Yapılmak istenen işe
“Güzel ama olmaz” deme.
Sende yap… Dokunsun dişe
“Güzel ama olmaz” deme.

Elde olan, olmaz bizde

Gerek var mı uzatmaya
“Halep orda, arşın burada”
Tutmaz göle çalsan maya
“Halep orda, arşın burda”

Yan gelip yatarsan eğer

HASAN'IM

-Hasan Oran'a-

Sanırım bir hal var sende
Durgunsun hayret Hasan’ım

Ne demişler bilmez misin?
“Haydan gelen huya gider”
Dersen “kim ne derse desin”
Haydan gelen huya gider.

Boş oturup çalışmazsan