Halil Manuş Şiirleri - Şair Halil Manuş

Farkı var mı diye sorma
Al birini çal birine
Bulamazsın… Kafa yorma
Al birini çal birine

Attıkları bol keseden

ALLAH VEKİL

Gül olmak için ellerde
Tohum ol toprağa ekil
Yer bulamazsan gönüllerde
Hata bende deyip çekil

Kulak ver de iyi dinle
Sonra yanlış yapmayasın
Hep barışık kal kendinle
Ters bir yola sapmayasın

Doğan ölecek elbette

Gel denmeyen dost bağına
Ben giremem, giren girsin.
Darbe vurup gül dalına
Ben deremem, deren dersin.

Çevirmişken Hakk’a yüzü

Yön, nizam-ı âlem… Uygun adımlarla yürüyün
Çekmese dizler bedeni, dirseklerle sürüyün.

ÖMÜR

Porte çizgisi ömür, başlangıç bitiş
Bestesi iman, notalarla diziliş

1987

AKİBET

Hayat denen geminin, dümenini yitirmişim
Şu koskocaman ömrü, bir hiç uğruna bitirmişim

FİKİR

Filiz yeşerir, çiçek açar gül olur
Fikir yeşerir, çiçek açar dil olur.

DOSTLAR

Katafalk geldi teneşir kalktı rafa
Dostlar(!) seyirci… Müminler durur safa

İNSAN

İnsan sır küpü, çözülmeyen bilmece
Girerken güneş ufka, yakaladı gece…