Gökhan Oflazoğlu Şiirleri - Şair Gökhan ...

Ahpap sohbeti
ganimet bilsin.

Şeyh Galip

Konuşabilmek şen bakışımın

İşte zamandışılığını artık gördüğün,
apaçıklığın katran karası.
Dündür o, belki gelecek.

Ne gelecekse gelir, sen orda
yeni yoğunluklara hazır,

Kapandı kapılar.
Boğulmaktayız ha.

Çöküyor yapılar,
yıkılmaktayız ha.

Derince bak, karanlığı delen ışınlara, köklerin
nereye uzanır, anlarsın sonra.

Zamanı tanıyan kan, köprüdür varolmayana,
orda durur da bakar mısın aldanışa, umuyor
- belki - nin gerçek vatanını, suskunluğun hangi

Hem keyfiyim hem kesin,
size ne, benim ilmim.
Ciddiye alsan müşkül,
kafanda evir çevir.
Çözerken eğlenirsin,
durduğun yer senindir.

Kendini taşıyan gölge,
taşlara yazılan sessin.
Sabaha açılan perde,
geceleri güneşsin.
Biriken kin ve öfke,
gözlerdeki çiçeksin.

Sevinmenden bahar kokuları ürer,
dokunduğun yerde kaybolursun,
bu nadiren ülkemizi ziyaret eder,
kalan zamanlarda harab olursun.
Yeniden yeni zevkler gücünü burdan
alır, hayat eğilir alnından öper,

Süresiz şafaklar arkasında aranır,
kanımdan havalanmış sevinç kuşları,
nabzımda can veren yokluk, kaybın
görünür olması.

Yayılan bu sessizlik ilk, gözler mavi

Bir yoğun sessizlik kapladı etrafı, aşk mı var, dolanmış
gökyüzüne yer arar, say ki geçmişin uzak, geleceğin se,
yakma evrenini kuma gömüpte. Birliğin doğası, hissediş,
kendine gelmenin etkin gözünde, gördüklerinle yarat
yeniden, ten ve eriyiş, tek bir potada, taşır gökyüzünü,
yakın mekana, yükseldiğin yerdir özlemin, ama, burda

Hepinizden tek tek nefret ediyorum,
ve gene seviyorum kiminizi.
Bu ne biçim oluş, böyle kurgu mu olur,
bu nasıl hediye, ister çıldır, ister kudur.

Bir sabah yürüyüşünde erken