Dağlar Özügüç Şiirleri - Şair Dağlar Özügüç

Göçmen kuşlarda bırakıp gitti bizi.
Sarı yapraklar yeşil çimlerin üzerini kapladı.
Belki birkaç güne kadar kar da yağar.
Evlerin bacalarından dumanlar tüter
Artık kara kış kara yüzünü göstermeye başlar
Bundan sonra tipi esse savursa ne yazar?

Göğün gizeminden istifade etmek için ufka bakar insan
Afak çizgisinde büyülü bir ferahlık vardır
Rahatlarsın eğer birde toprağa sağlam basarsan
Hem yırtıcıların doyması hemde çayırdaki

Sıkıntılı havalarda göğün yüzü yırtılırdı
Biz toplanır dikerdik mavnalarda
Sabaha hazır olurdu mavi gökler
Ben gökyüzündeki yıldızlarla büyüdüm
Parlayan tüm yıldızlar arkadaşlarım
Mavi gökler ise sırdaşımdı

Soğuk kuzey rüzgarları esmeye görsün
Sular buz keser yürekler üşürdü
O sert mizaçlı zalim rüzgar
Esince bizim mahalleye doğru
Karanlık mahfillerde kararı verilen

Hayat bu yaşayan herkesi kırar
Dik durmak direnmek çok önemli
Kırıl belki ama önünde eğilip bükülme
Ayaklarının altına mücevher ekilse bile
Eğilmek alışkanlık yapar kalkman zor olur
Büküldüğün yerden düzelsen de

Bırak bende olmayanlar sende bulunsun
Kararlı ol ki herkes sözünde dursun
Sevmekten yana biraz umudun olsun
Yüreğinde umut ışığı olacak ki

O güzel gözlü yardan ayrı düştüm
Bağrımdaki yaralarım ondandır
Ne olur ne olmaz diyerek
Umudumu koynumda sakladım
Sen inanma yalancı gecelere
Gün gelir bergüzarım

Gönül bir yağmur damlasıdır
Her dem yeşil yaprağa düşmek ister
Can suyu salih muradıdır damlaların
Bazen de mezesi olurlar sevda duraklarının
Buhar olup uçmaya yeni sabahları beklerler
Damlaların özlemi abartısız bir yaz mevsimidir

Yanlızlık ormanında tutunacak dal ararken
Dallarıma tüneyenleri göremedim
Yolcu dönmez doğru yolundan
Gökteki yıldızlar gibi hep yalnız kaldık
Bizi yarı yolda bırakanları çok gördük
Vefasızların vakitsiz yağmurlarında ıslandık

Göklere kondurulmuş yıldızların en güzeli
Yerdeki bütün çiçeklerin en tazesi
Ölümüne sevdamın nadide meyvesi
Sözlerime kulak verip beni dinlemelisin
Ben gökteki yıldızları önüne seriyorum
Sen hâlâ iki kelimenin peşindesin