Can Çalışkan Şiirleri - Şair Can Çalışkan

Sen ne zaman "bitti" desen,sevdan ilk günkü gibi çöreklenir sol yanımı sarardı.
Gün batmış gibi,etrafımı usul usul karanlık kaplardı.
Bulutlar üşüşüp gözlerime,kim vurduya giden ümitlerine sağanak gibi gözyaşım yağardı.
Bitti dediğin yerde "herşey bitmez" diyen iç sesim imdadıma yetişir, umut kök salardı.
Kirlenmesin diye ulu orta etrafa saçmadığım ne kadar iyi niyetin varsa;
"Ümitsiz Vakalar" antresinde volta atardı

Unutmam deme sen de unutursun,
Gönlüne verdiğim geçici rahatsızlığı.
Yüzümü unutursun,sesimi unutursun,
Gülüşlerimi unutursun hatta,
Ne kadar yeminler etsen de.
Bir tek sana ilk sarıldığım şehri unutmazsın.

Bazen yoklarsın köşe bucak ne var ne yok diye,
birde bakarsın ki aradığın tüm şeyler,
hiç beklenmedik yerlerde göz kırpar sana,
sessizlik,bazende yalnızlık yorar seni,
en çokta nasılsın sorusunu unutursun,
haydi hayat tut ellerimden,

Sen beni hiç sevmedin ki...
Sevseydin,ayrılık yazmazdı kitabımızda
Kurduğum hayallerin kalbime sancılar ekmesine izin vermezdin.
Hasretin zamansız pusuda beklemezdi, öldürmek için beni.
Nefesimi kesen vuruşlara sebep olmazdı soğuk,alaycı sözlerin...
Sen beni hiç sevmedin ki..

böyle hafif puslu,
belli belirsiz güneşli,
esince gözlerini yaşartan sabahlarda,
senden yadigar kalan hüzünlere bürünüyorum.
avuçlarımda hiçliğinden kalan artık aminleri,
"bizden geçti,başkaları mutlu olsun"lara pay ediyorum.

Senden sonra pek bir şey değişmedi hayatımda,
Geceleri daha az uyur oldum,
Sabahları çokça neşesiz vedalaştım yatağımla.
Hiç çay içmiyorum,sen çok seviyordun diye mesela...
Bana seni sorabilecek tüm dostlarla aramı açtım.
Yolumu değiştiriyorum,yürüdüğümüz yollardan geçmemek için.

İs kokulu bir yalnızlık büyütüyorum sol yanımda.
Tüm ruhumu sarıyor katran karası kurumları,
Hayalinde bile topallayan,
Hep gecikmiş,hep yanıltmış,hep pişmanlık dolu olmaz olasıca yanları.
Dilinde pişen,kulağıma düşen yalanları.
Öyle bir geliyor ki aklıma..

Tüm imla kurallarını çiğneyesim var bugün..
Uzağına düşen yollarda senden ayrı düşemeyen yüreğimin hatırına,
Sana yazdığım her şiirde senden ayrı yazılamayan " de " yim..
Biliyorum...!
Ne kendimdeyim ne de gönlündeyim..
Lakin, ne kadar zorlarsam zorlayayım ben de değil

parmaklarımdan sızan kelimeler döküyorum satırlara
herkes 'şiir' diyor
ben 'sen' diyorum.

pek çoğunun uzaklığını göze alamayıp yarı yoldan döndüğü coğrafyalar keşfediyorum gözlerinde
herkes 'tutku' diyor

sen gidersen ben de çok kalmam zaten...
toplarım her gece, gelmediğin yollara düşen bakışlarımı
saklarım dip bucak hayırsızlığına döktüğüm göz yaşlarımı
menekşeleri sular,anahtarı paspasın altına saklar
konu-komşuya mutluymuş numarası yapar
her kaldırım taşını ezberlediğim o ayrılık sokağından sapar giderim...