Can Çalışkan Şiirleri - Şair Can Çalışkan

varlığındaki yokluğuna yenik düşmüş bir savaşçıyım ben yar
kan kaybından yitmekteyim şimdi,hayırsızlığınla savaştırdığım meydanlarında

oysa umutlarımın şah damarını keserken kaç geceyi sabaha hayalinle devirdim
bilir misin...?
bilmezsin.

Bakma böyle durduğumuza.
Sevilesi kadınlardık biz aslında.
Yüreğimiz mağrur,başımız dik.
Bir o kadar da yaralıydık sevdiğimizin uğrunda
Yoluna baş koymayı da bilirdik,
Canına yoldaş olmayı da.

Ömrümden geçip giden hiç bir kış sen kadar ayaz düşüremedi sol yanıma
Tesadüf bu ya...
Mevsim yine kış
Ve sen hala yakın saydığın uzaklıkta
Aramızda ki tüm imkansızlıklardan,
Nüfusunun sen kadar eksik,

Şimdi biz seninle ayrılığa mı dönüştük yani...?
Boşa akıp gitmiş zaman mı olduk...?
Acı çektikçe kendini deşen,
Çabaladıkça kendini gömen,
Adresine ulaşmamış bir mektup,
Hiç söylenmemiş bir şarkı,

Sen
bu şiirlerin
her hecesinde
nafile telaşlar içerisinde
sil baştan yazdığım cümlesin...
her satırında

öyle sessiz sedasız gittik ki birbirimizden;
ne ayrılığı utandırdık
ne yalnızlığa ihanet ettik
ne de hüznü beklettik
zor bir vedaydı ama sabrettik
gözyaşımızı içimize yolcu ettik

Saçındaki aklara ve kırıklara sahip çıkmalıydı kadın.
ne de olsa onlar cam kırığı yüreğinden yansıyan can kırıklarıydı.
ne kadar boyarsa boyasın kapatamadığı,
ne kadar keserse kessin uçlarına dolanan hüznü atamadığı.
her ayna karşısına geçtiğinde hatrını deşen,
tarayan ellere ziyan,

Kör bir kelebeğin nafile kanat çırpışlarına şahit olmakta yüreğim
O bir günlük ömrüne,ben bir günlük sevgine sığınıyorum
O narin kanatlarını doludizgin insafsızlığına savuruyor
Ben yalan sürmeli gözlerinden bağışlamaya kıyamadığın şefkati
"Elbet düzelir" edasıyla,sür gitsin yaralarıma katık yapıyorum
Gözümün erdiği,elimin yettiği ne varsa bir bir yakıyorum

Kahrolası yokluğundan şiirler bile anlamıyor,
bileklerini kesmiş kelimeler..! !
Kalemler satır başından atlamaya hazır
ve hiç bir bağlaç seni bana bağlamıyor...! !

.

Unutmasan bile Unutmuş gibi yapacaksın...! ! !
demişti bir büyüğüm.
Bilmiyordu ki AKLIN zamansız öldürdüğü,KALPTE amansız DİRİLİR...