Mesafeler diyorum,
Engel olmamalı sevdaya.
Ne yollar ne zaman,
Ne de suskun geceler…
Hem dostluk olmalı içinde,
Ey gönül! Bir menfaat için özünden dönme sakın,
Yalanın sofrasına oturup yükünle yakın.
Hakikatin ışığını bırakıp karanlıkta kalma,
Dünya malı için hırstan yana minnet eyleme sakın.
Ey gönül! Bir nefes uğruna eğilme yere,
Aha geldik, gidiyoruz,
Kalıcımı sandın dünyayı,
Bir misafir gibi geldik hanene,
Sen kendini ebedi mi sandın, hanende?
Kimbilir, senden sonra kimler oturacak,
Olmasa…
Sonra konuşalım.
Sözler ağır geliyor bazen,
taşıyamıyor insan kendi sesini bile.
Susalım şimdi,
biraz beklesin kelimeler,
Her şey iyiye gidiyordu aslında,
gökyüzü masmaviydi,
kalbimde bahar, sokaklarda umut,
yollar önüme serilmişti,
her şey sanki yerli yerindeydi.
Olur öyle şeyler,
Üzerler, kırarlar, incitirler.
Bazen bir söz yaraya döner,
Bazen de sessizlik ağır gelir.
Aldırma sen, dünyadayız işte.
Öyle de olmaz ki ama,
bir yarım kalmışlık, bir eksiklik sinmiş sözlere.
Gülerken bile içinde bir boşluk,
severken bile hep bir tereddüt.
Yüreğin yarısı seninle,
diğer yarısı uzaklarda, ulaşılmaz.
Senden uzakta ahu zarımda,
Görsen beni gönül bağımda,
Kırgınım, dargınım sisli dağımda,
Gayri yangınıma yağmur olmazsın.
Yel vurur da savrulur dalım,
Ölürsem kelimeler kalır dudaklarımda,
gün boşluğa dolanır,sensizlik acılara.
yakar yüreğimi sensizliğin korkusu;
ve ölmüşlüğüm kadar yalnız kalırım.
senden önce gördüğüm kabuslarda;
hüzümlerim çığlık çığlığa bağrışır.
Olmuyorsa olmasın,
Ama içimde bir umut kırıntısı,
Sönmeyen bir kıvılcım gibi,
Yanıyor hâlâ sessizce.
Olmuyorsa, bırak, gitsin,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!