Gönlümde bir sızı, adı memleket
Bir yanımda derttir, bir yanımda net
Köyümün yolları yokuş da zahmet
Ama o yolda ben kendim kalırım
Çeşmenin başında bir çınar gölge
Merhamet bilmeyen kalbinden öpüyorum,
Bu son vedayı içimde büyütüyorum.
Sana ait ne varsa şimdi bırakıyorum,
Seninle savaşım bitti, saadet diliyorum.
Ne bir sitem kaldı, ne bir kelime,
Olur ya eğer seni sevmezsem,
Ne bahar gelir ne de gül gidersem.
Gözümde nur kalmaz, gönlümde onur,
İki gözüm kör olsun, yanıp sönmezsem.
Olur ya aşkınla dolmaz bu sinem,
Kör Yusuf’um dipsiz kuyularda,
Sesim yankılanır taş duvarlarda.
Elim uzanır, tutunacak dal yok,
Gözlerim açık, ama ışık yok.
Gecem karanlık, gündüzüm loş,
Yüzüme bakma benim,
“seni unuttum” dediğim yalan.
Kelime dudaktan dökülür,
ama kalp başka bir yerde saklanır.
Gözlerin gözümü değince,
Bazı insanlar gerçekten kötü,
Sanmayın dertlerinden, sanmayın yaşadıklarından,
Bazıları bilinçli kötü,
İçlerinde büyütür kötülüğü, göz göre göre.
Onlar acıyla yoğrulmuş değil,
Çok küfür ediyorsun diyorlar,
Başka ne yapayım?
Şiir mi yazayım hayatımın içine edenlere?
Her sabahın karası, her akşamın hüznü,
Yalanlar, ihanetler, kurulan tuzaklar,
Küfrüm hepsine bir isyan gibi,
Nadan bilmez halkın halin, derdini,
Kürsü ağlar, meydan ağlar, el ağlar,
Bir lokmaya muhtaç olmuş ferdini,
Hak ağlar, kul ağlar, yol ağlar.
Adalet terazisinde eğrilik var,
Bir hiç uğruna bir sürü kuru gürültü,
Sözler havada, anlamsız, eksik.
Kim neye kızmış, kim neden susmuş,
Kimse bilmez, kimse anlamaz artık.
Boş yere döner bu koca çark,
Aynaya küs duran kendi suretim
Yüzüme vurdukça derdimle yetim
Ne sefa kaldı, ne bir tatlı iklim
Yokuşu bitmeyen yollardan bezdim
Bezdim gülüm bezdim ben benden bezdim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!