Ayşe Uçar Şiirleri - Şair Ayşe Uçar

Ayşe Uçar

çiçek bozuntusu marazlı düşlerin epriyen yüzü
aşkınsa tekrarı boş avuntular resitali
her şey antik bir kuyunun
tarihe küsen kesif kokusu

silinmiş ne varsa

Devamını Oku
Ayşe Uçar

“İnsana ölmeyi öğreten
aslında yaşamayı öğretiyordur.” – Montaigne

.......


Devamını Oku
Ayşe Uçar

bugün ki güneşi sıkı tut bırakma
ısınsın kuşların ilikleri ve ağaçların gövdesi
mutlu bir kelebeğin kanadında aynası aynasında gözü var
aynayı yansıt yüzünün karamsarlığına ve sakın mutsuz olma
sırçadan bir saray iliştir gönlüne çağlasın içine kırmızı güllerden nehirler
aşkın dik yokuşlu dikenli yollarına revan ol

Devamını Oku
Ayşe Uçar

sığırcıkların kalbinden vuruldum
aldım dağların gözyaşını kucaklayıp enginlere savurdum
bir söz söyleyeceksem de gümüşten olsun artık
bir şarkı dinleyeceksem de
yürekten

Devamını Oku
Ayşe Uçar

toprağın altı da k a n üstü de
ağızlarından kum döküyor kırgın dağlar ovalara
buhran üstüne buhran durulmuyor ruhu yitikler
yılmıyor şeytan oynuyor elinde oyuncak ettiğiyle
kandırmaktan yorulmuyor kurnaz
gözü aç doymuyor narsist

Devamını Oku
Ayşe Uçar

ay kuşları geceyi
sabır beklemeyi sever

göğe tutkun dualar
gök gürültüsünü pış pışlar
zorlu fırtınalar kasırga çatlağını

Devamını Oku
Ayşe Uçar

koşuyorum çılgınlar gibi
geveze bir kuşun peşinden
sırılsıklam ağaçlar ve çamurlu patikalardan yokuş aşağı
sedir ağaçlarının kayınların eşliğinde
gözyaşları içinde

Devamını Oku
Ayşe Uçar

koşuyorum çılgınlar gibi
geveze bir kuşun peşinden
sırılsıklam ağaçlar ve çamurlu patikalardan yokuş aşağı
sedir ağaçlarının kayınların eşliğinde
gözyaşları içinde

Devamını Oku
Ayşe Uçar

rüyası eksik bir uykunun ağırlığını tartıyor gece
ruhun yol haritasını çizerken parmaklarımdan tutuşuyor
yalnızlığın iklim yangınları


gökyüzü artık karanlığın safi efendisi

Devamını Oku
Ayşe Uçar


ah! ismail
bir başınayken
toyken çok rahattım
zaman aktı gitti bende aktım
herkesin gittiği yollardan

Devamını Oku