Ayşe Uçar Şiirleri - Şair Ayşe Uçar

Ayşe Uçar


fırtınanın eşiğinde öylece oturma
kalk dikil ayağa

daha gün aymadı alacalı tepelerin dudağından
gözlerinde küçülen ışığı örtmeden afakanlar

Devamını Oku
Ayşe Uçar


uykusuz kaç geceyi heba etti zaman
ruhumun başıboş gezdiği mekanlarda
duyguların rengini yitirdiği zamanlarda
koşarak arşınlıyorum
kederleri

Devamını Oku
Ayşe Uçar

evren ve zaman
hep iyiliğimiz için çalışır


ister inan
istersen inanma

Devamını Oku
Ayşe Uçar

sis çöker
gölgeler fısıldaşır

......................


Devamını Oku
Ayşe Uçar

ağzı köpüren
kristal membaların ıslak gözünden düşer gün
yansır yüzüme ışıltılı suların hareli gölgesi
titrer yüreğim can çekişir
elem katmanlı çorak
vadilerde

Devamını Oku
Ayşe Uçar

nasıl bir cenktir bu
kaybedeni hep ben kazananı felek
sorularla sorgularla işim yok artık yorgunum
yaşandı dolu dizgin her şey ama bitmedi hâlâ
ne çok keder birikti ne çok tortu sırtımdaki yumruda
hep dertli çıktım sonu gelmeyen arayışlardan bitişlerden

Devamını Oku
Ayşe Uçar

kırmızı karanfillerin koktuğu kentlerden geliyorum
orası gökkuşağının bacağını kırdığı, aşıkların pervane
kuşların özgür, canlıların mutlu olduğu yer
desem de
şimdi uzak bir masal anlatılanlar

Devamını Oku
Ayşe Uçar

ürkek bir tavşan gibi gece
sokağın siyahi yüzünde ilkel karamsarlık
yaşlı bir adam köşedeki bankta akordiyon başında
rengi dönmüş duvarlarda karalanmış
birkaç isim birkaç kalp

Devamını Oku
Ayşe Uçar

sızının inceldiği yerden doğruluyorum
takatı kalmadı ömrün dilim dilim soyulmalardan
günler erirken günbegün kaydı silinir hatıraların
geçmişten

hatırlamam

Devamını Oku
Ayşe Uçar

aramızda suyu çekilmiş nehir boyları
güzden kalan hazan mevsimleri
yağmur yüklü gözyaşları
yuvasız kuşlar
tuzaklarla
dolu

Devamını Oku