Ayşe Uçar Şiirleri - Şair Ayşe Uçar

Ayşe Uçar



küle
bürünen
düşleri yüzüme
savurtan zaman

Devamını Oku
Ayşe Uçar

"insanların kanatları yok -İnsanların kanatları yüreklerinde"
Nâzım Hikmet Ran




Devamını Oku
Ayşe Uçar

bulutlar dağa yürüyor marla
seninle bir kenti yürümeliyiz
günlerdir aralıksız esiyor rüzgârlar
pastoral bir tablo çizelim
kuşlara

Devamını Oku
Ayşe Uçar

yaşamak için
ihtiyaçlara ihtiyacımız var
doğarız hemen anne sütüne ve sevgiye
daha sonra ihtiyaçlar silsilesi uzar gider ölüme kadar
fiziksel ihtiyaçlar ruhsal ihtiyaçlar duygusal ihtiyaçlar
biraz zorlasam farklı ihtiyaçlarda bulabilirim belki

Devamını Oku
Ayşe Uçar

sisler içinde
mavi ıssızlıkla geliyor gece
kirli pencereleri örterken zaman
örselenmiş parıltıları var ışığın
bazı şeyler tarifsiz
sarsılıyor tin

Devamını Oku
Ayşe Uçar


uykusuz gecelerde
yıldız tohumları ve ay döngüsü
her gece kulak çınlama müsebbibi
- hasretin dibisin
harami gölgelerle duvarlara çarpan

Devamını Oku
Ayşe Uçar

gümbürtülü bir kasırgayla uyandı gün
sağır sultan gibi koştum çalkantılı denizlere
baktım suspus martılar musikisini yitirmiş iskele
yönünü şaşırmış bir pusula
gündüzü akşama mahpus
bir keder

Devamını Oku
Ayşe Uçar

yağmur peçeli bulutların
nal seslerinde yundu yıkandı zaman eskizleri
kuruntu masallarının kirli urbası sökülüp atıldı
öfkenin rem uykusuna gebe olan felçli aşk uyandı
füsun fışkıran mutluluğun pırıllığında artık
mehtaplar

Devamını Oku
Ayşe Uçar

yârim
ateşin harıyla yandım suyun şavkıyla aynalandım
aştım sarp yolları geçtim dikenli çölleri
geldim kapına yüz sürdüm toprağına

el yerine koyma kıyma bana

Devamını Oku
Ayşe Uçar

titreşimi
baskın dağınıklığın ortasında beli ince köprüler
debisi yükselirken suların gök üstünde yürür bulutlar
küf atan yüzümdeki karıncalanmış çizgileri kutsayan yıllar
bakın acımadı ki hiç vurgun yiyen dallarım
cayır cayır yanan gözlerim

Devamını Oku