Aygül Zade Şiirleri - Şair Aygül Zade

Ben nerede yanlış yaptım,
Sevmenin dilini bilmedim mi?
Yoksa verdim mi fazla,
Kalbimi çok mu açtım gizliden?

Gözlerimde saklı kalan umutlar,

Gözlerimi unutma, o son bakışı,
Sana veda eden bir yürek taşıdı.
Ne kadar sustuysam, o kadar söyledim,
Bir çift gözde saklı kaldı her pişmanlık, her izin.

Sözcükler yetmedi, suskunluk haykırdı,

Bir masal gibi başladın sen,
Gözlerinle kandırdın beni ilkin.
Gülüşlerin tuzak, sözlerin zehir,
Ben gerçek sandım, sen yalandın derin.

Bir figürmüşüm senin sahnende,

Rabbim…
Bir ben bilirim içimdeki fırtınayı,
Bir de Sen.
Herkese gülerken
Sana sessizce ağladım ben.

Keşke daha önce çıksaydın karşıma,
Daha az kırılırdı belki bu kalp, bu can, bu umut…
Seninle tanışmadan önce
Hayat eksikti…
Tamam gibi görünen eksik bir tabloydu
Ben hep gölgede kalmış bir çerçeveydim.

Karanlık çekilirken sokaklardan yavaşça,
Gecenin yorgun soluğu sinmiş masalara.
Bir çay daha demlenir içten, sessizce,
Sabahçı kahvesinde başlar hayat, usulca…

Köşede oturur bir amca, gazetesi sararmış,

Sadece “hoşçakal” dedik…
Son sözümüz bu oldu,
Ne bir sarılma tamdı,
Ne bir bakış doya doya doldu…

Gözlerimiz konuştu aslında,

Sen benim saklımsın, en derin yerimde,
Kimse bilmez seni, adını bile söylemem.
Gözlerime değdiğinde başka bakarım dünyaya,
Sen yoksan eksik kalır, her şey tam bile olsa.

Kalbimde bir köşe, sadece sana ait,

Seni çok özledim annem,
Sesini duymayalı mevsimler soldu.
Kokun rüzgârla gelir gibi bazen,
Ama sarılamam, elim boşlukta kaldı.

Bir yudum çay gibi,

Seni çok özledim babam,
Sesin çınlar hâlâ kulaklarımda.
Adım attığım her yolda,
Yol gösteren ışığımydın sen bana.

Gözlerin güven,