Ben savaşmaktan yoruldum, anne,
Her gün ayrı bir cephe, her sabah bir yara.
Bir yanım çocuk kalmak isterken dizinin dibinde,
Bir yanım büyümüş, kırıklarla dolu sessiz bir ordu gibi.
Dünya ağır geliyor omuzlarıma,
Ben seni çok sevdim,
Bir çiçeğin güneşi bekleyişi gibi,
Bir çocuğun annesine koşuşu gibi
Sessizdim belki, ama derindim,
Yüreğimi koydum önüne, bilmedin.
Ben seni uzaktan sevdim,
Ne adını söyledim, ne de gözlerine baktım doya doya.
Sadece kalbimle tanıdım seni,
Bir gülüşün yetti beni susturmaya.
Bir kenarda oturup seni izledim,
Mezarıma gelmeyin,
Gül getirmeyin… solacak nasıl olsa.
Ben yaşarken kırıldım sessizce,
Öldükten sonra neye yarar dualar, hatıralar, boş yasa?
Ben yaşarken sustunuz çoğu zaman,
Bırak kalsın usta, içimden gelmiyor bugün,
Çay da anlamsız, sigara da, kelime de suskun.
Yorgunum be…
Ne dert anlatmak istiyor dilim,
Ne de biri duysun istiyor bu kalp kırığını…
Gecenin koynunda bir dua yükselir,
Gökyüzü şahittir, yıldızlar dinler.
Bir damla gözyaşı, rahmetle birleşir,
Kalbim titrerken, secdeye iner.
Ya Rab! Gönlümde fırtına, içimde yangın,
Bir kadın, ne ister biliyor musun?
Ne altın, ne taht, ne büyük bir unvan…
Yüreğine dokunan sıcak bir söz,
Bir omuz, bir sarılış, bir
Bir kadın şefkat ister,
Bugüne kadar çok şey yaşadım,
Ama en güzelini seninle tattım.
Kalbim ilk defa bu kadar emin,
Seninle geçen her an: bir ömre bedel, bir yemin…
Gözlerine baktığımda bir yuva görüyorum,
Yollar tükenir, adımlar ağır,
Yüreğimde dert, gözümde yağmur,
Gözlerim yorgun, bakışlar sağır,
Anlatsam da duyan yok, kader mağdur.
Bir ömür geçti taşlı patikada,
Bir yeminim var sana,
Dudağımda adın, kalbimde sevdanla...
Dünya yansa, vazgeçmem senden,
Bir tek sana yanar, sana döner bu beden.
Bir de sözüm var,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!