Sevdiğim için pişmanım, hem de derinden,
Kalbimi kendim söküp verdim elinden.
Bir umutla başladım, bir yıkımla bittim,
Sana dokundukça, kendimden gittim.
Sen gül diye ben ağladım geceler boyu,
Severek ayrıldık biz…
Ne kin vardı aramızda,
Ne nefret…
Sadece çaresizlik sustu,
Ve gözyaşı konuştu sessizce…
Biz severek ayrıldık, öyle sustuk, öyle kaldık
Ne ihanet vardı ne de yalan,
Sadece zaman, sadece hayat
Bizi farklı yollarla sınadı…
Bakışlarımızda hâlâ sevda
Sevgime ihanet ettin, yandı içim sancıyla,
Gözlerimde biriken her damla, yalanın anısıyla.
Kalbim kırık, umutlarım paramparça şimdi,
Sen gittin, ben kaldım, yalnızlıkla, sessizlikle.
Sevgi dedik, inandık, sen yıktın o bağı,
Kadın:
Seviyorum seni, farkında mısın adam?
Sessizce süzülen bakışlarından
Geceye bıraktığın yalnızlıkla
Sarhoş oluyorum bazen, habersizce.
Seviyorum ulan seni!
Ne gizleyerek, ne saklayarak…
Dünyaya haykırasım var,
Adını yıldızlara kazıyasım var.
Seviyorum, evet!
Sevmek nedir, bilir misin sen?
Bir yürek atar uzaktan sessizce,
Bir gülüş yeter bazen,
Tüm acılara göğüs germeye…
Sevmek; beklentisiz bir var oluş,
Sevme oğlum, sevme…
Bu devirde yürekle sevmek ağır gelir.
Sen kalbini açarsın bir ömre,
Onlar geçerken uğrar, iz bile bırakmaz derin.
Duygularını alırlar eline,
Şimdi yoksun,
Karanlık çöktü odama,
Adın yankılanıyor sessizliğimde,
Gözlerim arıyor seni her köşede.
Şimdi yoksun,
Sözlerin hep yalanmış,
Dudağından dökülen her kelime,
Birer fırtına, birer kandırmaca,
Güvendim, ama sen hep yanıltmışsın beni.
Sözlerin hep yalanmış,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!