Gözlerinle başlar her yeni sabahım,
Sensiz doğmaz güneş, uyanmaz bu canım.
Çok uzaklarda olsan bile,
Kalbimin tam içindesin, duyuyorum her hecede.
Nerede olursam olayım,
Sessizim şu aralar, kimse duymasın beni,
Sözlerim içimde küsmüş, suskun gecelere.
Biriktirdim ne varsa, anlatamadığım seni,
Kalbimle konuşuyorum, saklı hecelere.
Ne bir ses, ne bir nefes düşer pencereme,
Sessizlik çok zor…
Ne bir ses var, ne bir nefes,
Yalnızlıkla baş başayım
Kalbim bile susmuş, sensizlikle
Konuşsam duyan yok,
Yola çıktım bir akşam vakti, içimde sen,
Adını bilmeyen rüzgâr bile seni söylerken.
Gökyüzü suskun, yıldızlar utangaç,
Kalbimde seninle başlayan bir yol var, uçsuz bucaksız.
Sevdiğim için pişmanım, hem de derinden,
Kalbimi kendim söküp verdim elinden.
Bir umutla başladım, bir yıkımla bittim,
Sana dokundukça, kendimden gittim.
Sen gül diye ben ağladım geceler boyu,
Severek ayrıldık biz…
Ne kin vardı aramızda,
Ne nefret…
Sadece çaresizlik sustu,
Ve gözyaşı konuştu sessizce…
Biz severek ayrıldık, öyle sustuk, öyle kaldık
Ne ihanet vardı ne de yalan,
Sadece zaman, sadece hayat
Bizi farklı yollarla sınadı…
Bakışlarımızda hâlâ sevda
Sevgili annem,
Bu mektubu sana yazıyorum…
Elimde bir kalem, yüreğimde bin sızı,
Sensiz geçen her gün, bir ömür kadar uzun.
Biliyor musun anne, ben hâlâ seni arıyorum,
Sevgili hayat,
Sana yine yazıyorum bu gece,
Bir sessizliğin içinde yankılanan iç sesimle…
Kalemim elimde, yüreğim paramparça,
Ve satırlarım — birer sığınak gibi bana.
[Kadın]
Yeni bir sayfa açtım, seninle,
Kalbimde ilk kez böyle bir heyecan.
Gözlerimde bir ışık,
Dudaklarımda bir tebessüm.
Sen yanımdayken dünya hafif,




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!