Aygül Zade Şiirleri - Şair Aygül Zade

Sanma ki seni unutamam,
Gözlerimde biriken yaşları sildim dün gece,
İçimde yanan korları toprağa gömdüm,
Ne adını söyledim, ne de kokunu hatırladım,
Hatta bak, sesini bile unuttum.

Gözlerinde yalanın gölgesi vardı,
Ben bakarken, sen çoktan yoktun aslında.
Kalbime sevda diye zehir bıraktın,
Bir ömrü yaktın…
Hiç utanmadın da.

Unuturum elbet bir gün seni,
Gözlerim alışır o eski izlere.
Kalbim yıpranır, biraz silinir,
Hatıralar sessizce donar bir köşede.

Belki bir bahar sabahı,

Kadın
Yollar uzun, hasret derin,
Gözlerimde bir tek senin izlerin.
Adını fısıldadı her gece rüzgar,
Sevda bekledi beni uzak diyarlarda.

Erkek:...
Uzaklarda bir yerdesin, gözümde hayalinle,
Geceyi sana soruyorum, cevap vermiyor yine.
Sesini özledim, gülüşünü, o sıcak nefesini,
Kalbim, her adımda seni arıyor gizlice…

Vatanım Türkiyem, cennet kokulu toprak,
Dağında çiçek, ovasında buğday var.
Tarih konuşur her taşında, her yolda,
Ey aziz millet, seninle övünür yar.

Kuzeyinden güneyine, doğudan batıya,

Bazen yorulur kalp, taşıyamaz yükünü,
Sevdanın ateşi yakar, küle döker ömrünü.
Tutunmak ister insan, ama elleri boş kalır,
Anlar ki; bazen vazgeçmek gerekir, çünkü hayat ısrarı kaldırmaz.

Her “bekle” sözü, biraz daha yaralar,

Yalancı aşklara kanmadım artık,
Sahte gülüşlere, boş sözlere inanmadım.
Sevgi dedikleri, bir hevesmiş meğer,
Bir çıkar, bir oyun, bir sahte sahne.

Bir zamanlar gözüm kapalı sevmişim,

Senin yalanların beni çok yordu,
Bir "seviyorum" dedin, bin yara doğdu.
Güvendim… elimdeydi kalbim sana,
Ama sen tutmadın, bıraktın soğukluğa.

Her sözünde başka bir gölge gizliydi,

Bir gülüşün vardı, masum gibi,
Bir bakışın vardı, bahar gibi.
Ama meğer içinde fırtına saklıymış,
Senin sevdan, bir yalan masalmış gizli gizli...

Dedin ki: “Sonsuza dek seninim ben,”