Yol verdim,
Beni üzen herkese...
Susarak değil,
Kalbimi geri alarak gittim.
Kim ne dedi umursamadım,
Yoruldum be hayat,
Her sabah aynı yükle kalkmaktan.
Bir adım ileri, iki adım geri,
Yorgun düşmüş bedenimle savaşıyorum.
Gözlerimde düşler,
[Kadın]
Yollar uzunsa, yürürüm seninle,
Geceler karanlık olsa da fark etmez.
Yeter ki elimden tut,
Bırakma beni bu kalabalıkta.
Sevdamızı büyütelim,
Zamanında sevseydik belki bambaşka olurdu,
Sen yarım kalmazdın, ben eksik durmazdım.
Bir bakışla başlardı her şey,
Ama biz göz göze gelmeyi bile hep erteledik...
Kelimeler vardı dudaklarımızda,
Zor muydu sevmek?
Bir kalbe dokunmak, bir yürekte durmak…
Bir “nasılsın?” demek mesela içten,
Yoruldun mu demek, susmadan, içini dinleyerek?
Zor muydu yanında kalmak?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!