Aşık Çelebi Şiirleri - Şair Aşık Çelebi

Göster yüzün ki matla’-ı mihr-i vefâdur ol
Âyîne-i cemâl-nümâ-yı Hudâdur ol

Taşlarla sînemi dögerem kim görürse dir
Bir seng-dil mahabbetine mübtelâdur ol

Göz merdümi benünden alur renk iki gözüm
Meşhûrdur üzüme göre kararur üzüm

İtdüm yolunda karşı ruhum basmadun kadem
İller içinde yirlere düşdi benüm yüzüm

Gözüm sırça serâyın suladı eşk-i ferâvânum
Süpürdi mâ-sivâ hâr u hüsın cârûb-ı müjgânum

Yoluna zerd-i atlas döşedi ruhsâr-ı galtânum
Sana şükrâne kurbân itmege hâzırladum cânum

Gülini kodı idüp tesbîh agacın âşîyân
Gördi bülbül ki salâh-ı şeh kemâl üstindedür

Degdi sâzun sıklugı kanı kurıdı bâdenün
Şem’-i eyvân-ı şerî’at işti’âl üstindedür

Gülistân içre sultân-ı rebî’i itmege ârâm
Çemen-zârı tonatdı ak haymeyle gül-i badâm

Ana gülgûnî gönlek tutdı şeftâlû-yı la’l-fâm
Benefşeyle gül-efsûn içmege ey serv-i gül-endâm

Günde bin kez ölürem fırkat-ı cânân ile ben
Ey ecel ölmek ile kurtaramazsın beni sen

Nâle-i bülbül ile sahn-ı çemen pür oldı
Tutdı pîrâmen-i serv-i çemen-i zâg u zegan

Habâb-âsâ olaldan ‘ışk ile dilde hevâ peydâ
Sunar mey yirine sâkî-i gam bana pey-â-pey dâ

Gözümde v’ey eger olmaya hûrşîd-i ruhun rahşân
Felekde mihr-i ‘âlem yâ ola yâ olmaya peydâ

Müfti-zâde Efendi Hazretlerine

Hamdü-li’llâh yine eltâf-ı Hudâ-yı müte’âl
Devha-i ‘ömrüne şâh eyledi bir tâze nihâl

Çarhı batdı güneşün yılduzı düşdi kamerün

Hâr u hâşak-ı der-i yâri getürdükce sabâ
Kabrüm üstinde bulur serv ü semen neşv ü nemâ

Hâyil olsa hüsnüne zülfün tolar ‘anber cihân
Tâb-ı hûrşîd olmasa olur beli sünbül hevâ

Hat belürse n’ola ol lâle-’ızârumda benüm
Sebze-i ter yaraşur tâze bahârumda benüm

Öldüm ol servün ayagına yüzüm süremedüm
Serv dikün başum ucında mezârumda benüm