Aşık Çelebi Şiirleri - Şair Aşık Çelebi

Vele-hu

Bu gice kim dil olup gam-dîde cân endûh-gîn
Göz iderdi girye cân nâle gönül âh u enîn

Dehr sarrâfı niçe dürr zeyn idüp sandukına

Cânâ ‘arakla olmaz o la’l-i müzâb telh
Çog olsa gerçi şerbeti eyler gül-âb telh

Rûyundan ayrılan ‘arak acı gelür bana
Ayrılmag ile gülden olurmış gül-âb telh

Cânına koyar bulsa gönül tîg-i nigârın
Yeg bilür efendi kişi kendüye çıkarın

‘Ârifdür o ki mihrün ile bâgda her subh
Şebnem gibi koyup kadehe yog ide varın

Cemâlün mihri her yirde olurken gün gibi tâli’
Tulû’ itmez benüm külbemde hîç birgün ‘aceb tâli’

Ne kara baht u bed-ahter sitârem var ki zulmetle
Fürûg-ı pertev-i hûrşîd-i rahşâna olur mâni’

Çeşmimün agzında ıslanmazdı gerçi mercümek
Nâfe-veş şimdi hayâl-i hâlün oldı merdümek

Çarh agladur beni gark olur âhir yaşuma
Bu meseldür dostum suda yatar sulu sinek

Hace Çelebi Efendi’ye virilmişdür.

Cevr-i gerdûndan ne pervâ zann-ı düşmenden ne bâk
Himmet-i monlâ-yı dehre hâlüm olursa karîn

Sadr-ı ‘ilm ü şeyh-i İslâm u imâmü’l-müslümîn

Cigerde âteş-i ‘ışkunla yanmış tâze dâgum var
Er ocagı gibi dâyim söyinmez bir çerâgum var

Der-i meyhâne oldı na’l-i bî-pâyân ile sînem
Bu iki çeşm-i pür-hûn-âbdan iki kabâgum var

Cihândan fârigüm gam ‘âleminde hoş demüm vardur
Degişmem on sekiz bin ‘âleme bir ‘âlemüm vardur

N’ola bâzû-yı sa’y-ı gerden-i ümmîde salarsam
Kolumda dâg-ı ‘ışkun gibi hırz-ı a’zamum vardur

Cihân seyl-i fenâ yolında bî-bünyâdmış bildüm
Zemân-ı Nûhdan kalmış harâb-âbâdmış bildüm

Felekden nâlede ney ‘asr elinden zâr ney-şekker
Cihânun dâd u dâli dâdmış feryâdmış bildüm

Cihânun şimdi âhum bâd-pâ reh-vâr ulagıdur
Biri şark u biri garb ana menzil at konagıdur

Çeküp ebrûsına vesme varakdan zer nişân itmiş
O şemşîrün birisi cevheridür biri zâgıdur