Aşık Çelebi Şiirleri - Şair Aşık Çelebi

İletdi san’atı fenninde çün kemâle kaşun
‘Aceb mi başın eger egmese hilâle kaşun

Nezâre eylemek ister cemâl-i dil-keşüne
Egildi tâk-ı cebînden olup havâle kaşun

İşigün taşını yasdanmaz olmayan sana ‘âşık
Meseldür kim tabîbâ sag olan baş istemez yasdık

Kanı ol bî-tekellüf bezm-gâhda oturup rindân
Surahî tura sâgar yüriye yanın yata yatık

İtlerün yâr u enîsüm âsitânun meskenüm
Devletünde şimdi şâhum begligüm vardur benüm

Saglıgumda kon beni hâlüme kan aglayayum
Bir garîbem mâtemüm idüp kılayum şîvenüm

İtmeseydi ism-i sultânı eger der-ber-nişân
Sadr-ı yarlıg-ı belîgi eylemezdi yer nişân

Olmasaydı hükm-i şâhî bir şeh-i kişver-küşây
Başına tâc olmaz idi zer-nigâr efser-nişân

Jâledür dimiş dür-i dendânun ey gonce-dehen
Gonceye incinme ana agzına oldur düşen

Dûd-ı âhum her gice âfâkı deycûr itmese
Yanmaz idi kubbe-i gerdûnda kandîl-i peren

Kabrüm üstinde olup her sebze gûyâ bir zebân
Ehl-i derde hâl diliyle ider hâlüm beyân

Ben şehîd-i tîg-i ‘ışk oldıguma şâhid yeter
Lâleler kanlu kefenlerle mezârumda ‘ıyân

Kaldı çeşmümde hayâlün ey melekler manzarı
Gerçek imiş cây idinür cûyı dirlerdi perî

Sanma nergis üzre şebnemdür görinen gülsitân
Âfitâb-ı hüsnüni gördi yaşardı gözleri

Kaşına vesme çekdi yine yaykarası var
Gözine sürme çekdi ‘aceb kime yası var

Turmaz söger kulagına tolduru tolduru
Câmun surâhî ile ‘aceb mâcerâsı var

Kaşlarunla ol ruh-ı pür hat u hâl üstindedür
Benzer ol ser-meşke ki levh-i misâl üstindedür

İki gözüm merdümi her lahza rûy-ı yârda
San ol iki noktadur ki hatt u hâl üstindedür

Kim durur dirsen serîr-i hüsne şâh-ı bî-nazîr
Ol beşer-sûret melek-sîmâ perî-peyker Nezîr

Bu nihâl u bu cemâl u hatt u hâl u rûy-ı âl
Dil-rubâ vü dil-güşâ vü dil-firîb ü dil-pezîr