Adnan Durmaz Şiirleri - Şair Adnan Durmaz

-Bazan oyun tadında yaşayanlar birilerinin hayatıyla oynar-

her çiçeği çiçek sanma
tacı düşer diken olur
her güzel yar olur sanma
yüreğini söken olur

karlı gece giyinmiş keder
lapa lapa yağ acıya
yenik yürekleri ört- kalsın öyle

yaprağını dökmüş düşler
umutlar kekreleşmiş

KOŞALAŞAN ISSIZLIK
kanadı kırık göçmen kuşları seversin sen
gözlerinle sar
fırtınalarından esirge beni
ve bana sığın öksüz çiçeğim
acını dinlendir gözyaşlarımda...

uzamış yeşil tırnaklarında başakların şarkısı
odun parmaklarıyla okşarlar güneşi
avuçlarında
adını duymadıkları devrim haritaları
yarılmış toprakların süt kardeşi
yel ve bulut okurlar

şimşekler çekilmiş iki akkor şiş
ilmik ilmik karanlığı örüyor
camlarda kırılan sinsi bir akşam
hıçkıran kemanlarda ipincecik kan
azametli bulutlar devriliyor dağlardan
dizginleri boşalmış sağnak

Çok büyük bir şatoya doğru yol aldılar, alnacında şu okunuyordu
"Ben kimseye ait değilim ve herkese aitim. Girmeden önce de oradaydınız; çıkarken de hâlâ orada olacaksınız"
Diderot, Yazgıcı Jacques Ve Efendisi


suskunluğun gibi dedi

bir çay ki içine bahardan bulutlar düşer
bir ay ki bağrıma ay yüzüyle yar düşer
bir tütün sarar ki bin deli efkâr düşer
kalk gidek yörük atım yolumuz nere düşer

aşk biter-kurur su-yaprak yellere düşer

ölü üstüne mi geliyorsunuz ulan
tomalarınız-zehirli gazlarınız- kimyasallarınız
aha bütün varlığımız kemik et ve kan
hangi işgal ordularına saldırmaktasınız
hangi yağmacıya talancıya hırsıza
binlerce düşünen beyin- çarpan yürek

Ahmet Erhan’ın Ardından

“Yanıbaşımda ölüp gitti dostlarım, ben bakakaldım
Gözyaşlarının da bir yerlere gömüldüğü görülmüş müdür? ”
Ahmet Erhan

Ve Sedyede Taşınan Bir Madenci; "Abi Baretim Kaybolmasın Maaşımdan Keserler”

-Gayri yarim ardımdan kömür gözlüm diyemez-

bir kucak güneş götürdüm bakışlarımda
karanlık derinlerine yerin