Adnan Durmaz Şiirleri - Şair Adnan Durmaz

yolumuz uğradı gam pazarına
gönül yıkık dökük meyhane imiş
uğramış bir ahu yar nazarına
şu yürek kırık bir peymane imiş

ipekten libaslar basma çıktılar

“KURBANLAR OLUYUM YARALARINA
MELHEMLER ÇALIYIM ARALARINA..” Bir Emirdağ Ağıdından

kardeşler ben kürd değilim
Soma’da göçük olur
bilin ki orada katledilirim

saltanatı kanlı zulum
din taciri kansız zalım
doğduysam sana mı kulum
bu tezgahı kuranlar kim

demir, benim sabrım demir

GİDERKEN SÖNDÜR BEN YAKMIŞTIM YÜZÜNÜ AŞK KILAN IŞIĞI--ADNANDURMAZ

Boşuna mıydı gece şafak dağıttı bitti
Sırtına gam yükünü aldı da gece öyle gitti
Boşuna mıydı yağmurlar göğü yararcasına
Anızlar kaldı başakların şarkılarından

kara dağlar kara derde karılmış
geçti ömür de gönül aşka darılmış
bize hüküm ta doğmadan verilmiş
nere getsek nasıl etsek be kurban
mümkünü mecali bağlamış devran

gül susuşlu usul gözel
seni saran farır mola
yar ol desem gözü gazal
münasibi görür mola

kız beni eğer severse

GÜL DOĞUMU
Derimin tirşesine acıyla yazılan gök
Koluma bağlanmış çile arışı
Dört ufuk buvanak altındadır
Geceyi soluk suluk besleyerek
Örümcek ağları dokudum yüzümün ışıltısına

sevda desin yarim desin can desin
her dediği yalan kadınlar gördüm
bir canım var senin al ulan desin
ömürleri çalan kadınlar gördüm

çerden çöpten emek emek ev yapan

suretin dökülür kıyısız akşamlara
yağmur göletlerine yağan mehtap
ürperir uzaklığın
eşkıya bir ay dikilir dağbaşlarına
kekiklerin arasında çay demlerken çobanlar
çiyli kirpiklerin dökülür dizelere

göz göze geldik
de
hayatın sayısız labirentinde
tepeden tırnağa göz kestik
devrimci kasırgaların örsünde
akkoru darbe darbe dövülmüş kalbim