Adnan Durmaz Şiirleri - Şair Adnan Durmaz

göz göze geldik
de
hayatın sayısız labirentinde
tepeden tırnağa göz kestik
devrimci kasırgaların örsünde
akkoru darbe darbe dövülmüş kalbim

geçmeyim ben bu yollardan yiterim
bulutlar şarap tutuşur avuçlarımda
yüreğimi çarpmışım kaldırımlara
nerede yol arkadaşlarım
susmak insanı bitirir
silme efkarım

cehennem yerin dibinde
zebaniler yukardaymış
dünyanın dört yanında silah sesleri kan
yüzünün yarısı gitmiş fırlamış gözü yalağından
bir karanfil morluğu dudaklarından kalan
bir çift karanlık dehlizdi bakışları

İhtiyar Çocuk

yar teni bir ağustos gecesi
yol sordum suvaklardan
alnacımda akıp giden hayat
dağılmış kalabalıklardan geriye kalan olmak

ANALARIN ELLERİNE VE YÜZLERİNE DAİRDİR
yırtar atar karanlığın soykasını
gün onun parmaklarından doğar
uzanır ayalarında binlerce dönüm ekin
adamlar her sabah sırtlayıp aygıtları
kara saban küflü kağnı kör pulluk

AYNI DÜŞMAN

aynı düşman dere boylarında
salkım söğütlerin gölgesine saldıran
ve kesip dağ sularının geldiği memeleri
çocuk gülüşlerini alnından vuran

Bahar yeşertmezsse toprağı taşı
Yürek şerha şerha yarılır imiş
Hasret nadas nadas- yağmur gözyaşı
Gönül tarlan aşkla sürülür imiş

Kimi mal mülk diye yelip yorulsun

Eğer beni darda atıp gittiysen
Bundan gayri sana kısmet bol olsun
Çok yar ile ayş u işret tatdıysan
Yedi yerden taliplerin yol olsun

İki gönül birbirini ararsa

Gürcüce’den çevirenler: Makvala Kharebava & Adnan Durmaz

BENİ İÇİNE SOLU
Ne verebilirim sana, gücüm neye yeter ki
İster misin vereyim dingin sütmavi geceyi
Denizi mi istersin-sınırsız maviliği

Bülbül gül dalında aşktan ölürse
Çalağan kuşları gelip konmaz mı
Eller dünyalığa boğar alırsa
Yar gönlünde akan ırmak dinmez mi

İşte bir rüyayız geldik cihana