Adnan Durmaz Şiirleri - Şair Adnan Durmaz

Köseden köse kısadan kısa
Taş altında kalan arpa
ayaz çalmış buğday gibi büyüyememiş
Öyle kızıl kıvrım
Öyle çalgın
Adı Kemiş

KEPENEK ALTINDA YATAN ER

Heeey heey...Emmiller,dayılar,böleler,dayazalar,bibiler,
Bizden olanlar..aynı türkülerden süt emenler..bizim gibiler
Ben geldim
Kepenek altındaki erim,söz ve gönül meydanında..

Köryürek

Başka gözlerinle bak akıp giden aleme
Başka gözlerinle bak taşa ve altuna
Evrenin tüm tarihi saklı gözünün kıyısından
yorgun yanaklarına inen bir damla yaşta
Ve uykusuz gözleri bir lapak kan olan dai
Aşka dair en büyük simyayı saklamakta

Ah Del' İzzet
Dön de gel
Öldüysen diril de gel
Ala beygirin üstünde
Kasal da gel- kurul da gel
dedi Safiye Teyzesi

Ardıcın başına bir kartal kondu
Gagası alev rengi / pençeleri kınalı
Vahşisarı gözleri hançer keskini
İki kilim gibi gerdi kanatlarını
Bir çift dev yalım gibi aşağı- yukarı ığraladı
Gösterdi bin bir nakışını

Şalvarının uçkurunu koparttı yırttı çıkarttı
Yırttı çıkarttı güllü fistanını al köyneğini
Kaydı kurtuldu Hatçe / devrildi çırılçıplak
İçinde ne varsa korkulara dayanan
bütün setleri yıkıldı
Ay aylası bir dişilik fışkırdı

Kar’Üseyin araladı kapıyı
Hatçe pusmuş oturur peykesine topak evin
Kekikli bir yel kokusu
Tüm sesler ölü
Ne gök mavi - ne toprak yeşil - ne taş sert
Ölene dek saldıracak

Aç çekirge orduları gibiydi
Gözleri cinnetli sarı
Sürü sürü saldırdılar
Cinayet kızarmış duyargaları
Yeşil başak bir tarlayı talanlar gibi
afat ettiler Bolu'yu

Belki bir alaşafakta bir hain kurşunundan
Belki yazı masasının başında bombalanarak

Çoğu zaman bir kavganın tam ortasında vurularak
Bazan yargısız infazla
insanlara sevdası suç sayılarak