İmanına evet de; hani nerde amelin?
Sırf mü’min’im demekle, hallolmuyor bu işler!
Fiil yoksa daima; rüya kalır emelin!
Yani dostum söyleme; uymalıdır gidişler!
Hiç öğünme boşuna;
İman yoksa işin zor!
Taç koysalar başına;
Amel yoksa işin zor!
Sarayları etsen dar;
Bırak nefsim inadı!
Emana gel emana!
Lekeleme şu adı!
İmana gel imana!
Madem ismin Müslüman;
Demedim mi sana nefis;
Vazgeç artık gaftan diye!
Heva heves ve de kör his;
Olmaz sana kaptan diye!
Çok dedim de dinlemedin;
ey namazdan bi-haber!
Değil halin muteber!
Sıvanmazsan salat’a;
Düşün sana hak ne der?
Çok mu zor ki, şu namaz;
Çok tutunma hayata!
Çünkü o şey bi-karar.
Yapıp böyle bir hata;
Hiç yaşama inkisar!
Asıl hayat bu değil!
Görünüşün çok haşin, yaptıkların maslahat?
Anlamadın sen nesin, dert misin derman mısın?
Fiillerin tahripkar, ama sonuç ıslahat?
Yoksa inse şifayap, Rahmani ferman mısın?
Avamların indinde, bir illetsin sen güya
Devrim: koca bir yalan!
İnkılaptır aslolan!
Devrimcinin gayesi;
Zulüm, kıtal ve talan!
Devrim: çağdaş bir masal!
Talip ol ki, zahmete;
Nail kılın rahmete!
Varsa arzun cennete;
Dikkat eyle sınava!
Kitabını açıp bak!
hiç olur mu zevk sefa, şu üç günlük diyarda?
“La rahatun fiddünya! ” Demiyor mu hak Resul?
Kaç asırdır alimler, bu gerçeği diyor da;
Ehl-ı fıskın yanında, değişmiyor pek usul!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!