Sürçer ise kalemim, bakman dostlar kusura!
Belki bir gün size de, gelebilir o sıra.
Ayıplarsa kul kulu, yaşar imiş o şeyi
Madem öyle Müslüman; yapma lütfen şu şeyi!
Bu mu kaldı sevecek?
Kur yaptığın şeye bak!
Nesi var ki övecek?
O bir zani ey ahmak!
Huri beklerken orda;
Kuma gömüp kafanı;
Sonsuz sanma sefanı!
Her gün ölen milyonlar;
Nakzediyor şu zannı!
Haktan gelirken ikaz;
Kıt verirse yaratan, ne ot olur ne saman!
Tarih buna şahit ki, böyle olmuş her zaman!
El açarak Allah’a; eylemezsek biz niyaz;
Eder tarih tekerrür, olur haller pek yaman!
Az versen de musibet, çok versen de musibet!
Geri atma bir adım!
Bak arkanda biz varız!
Sakın olma münadim!
Yola devam biz varız!
Hakka inan hakka uy!
Memat denen gerçekten, muaf sanman bir şeyi!
Haktan başka her varlık, tadacaktır o şeyi!
Atomlardan evrene, küllü nefis ölecek!
Ve hayatta sadece; Hayy-ı Kayyum kalacak!
Bu günlerde revaçta, bir garabet anane;
Kul kendini düşünmez, hesaplar kıyameti(!)
Ey akıllı kardeşim, şu dünyadan sana ne?
Ensendeyken o ecel; çok mu mühim de; ati?
Kazanırdı küllü ins, kolay olsa şu sınav
Öyle sanan niceler, olmuş nefse kolay av
İstiyorsan kazanmak, gevşek olma sıkı dur;
Birde dünya yurduna, sakın, sakın olma tav!
Alma sakın hafife, iblis denen melunu!
Kim diyor ki sus diye?
Konuş amma az konuş!
Kim söylüyor pus diye?
Konuş lakin öz konuş!
Neden dersen ki öyle?
İnsan ömrü çok kısa;
Fırsatlarsa gayet az.
Böyle iken hak yasa;
Tövbe için etme naz!
Kandil bunlardan biri!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!