Her geliri kar sanma, kar değildir her akar!
Bazen başta kar olan, akıbette baş yakar!
Fani ise bir irat ve de değilse helal;
Kar sandığın o meta; emin ol ki sahte kar!
Şu düştüğün hale bak!
Halin akil hali mi?
Şu uyduğun kula bak!
Sapık mısın deli mi?
O ki sana bir düşman!
Ne zannettin hayatı, yiyip içip yatmak mı?
Yoksa giyim kuşamla, halka hava atmak mı?
Veya senin felsefen, şuna benzer bir şey mi?
Alet olup fitneye, arza ateş atmak mı?
Belki sen şu yaşamı, sandın sırf bir eğlence?
Görmüyorsa şu millet, ondan daim maslahat;
Nimet değil internet, nikmet olur ey kardeş!
Yapmıyorsa o manen; şayet her dem ıslahat;
Ocaklara inciri, dikmek olur ey kardeş!
Ne söylesek beyhude, bu mevzuda be kardeş;
Geçen yıllar geriye, gelmez asla bilesin!
Hiç olur mu yaşlının, yaslı hali gence eş?
Madem öyle bahtiyar, bir ihtiyar olasın!
Âdemdendir her insan!
Olmaz ırkta asalet!
Kâfi iken bu ihsan;
Olma cehle sen alet!
Özel imal yok halkta!
Daha hoşken muallimlik, nerden çıktı şu öğretmen?
Ders vermekse meslekleri, nasıl dersiniz ki; “öğretmen! ”
Öğretmekle neşir olur, ilim, bilim ve tüm hikmet!
Teşvik edin öğretmeye, ama demen siz; “Öğretmen! ”
Neredesin ey idrak, nere gittin ey izan?
Siz gideli kalpleri, ifsat etti su-i zan!
Yetsin artık şu hasret, yetsin cana ayrılık!
Etmezseniz siz avdet; dönmez bize hüsn-ü zan!
Nere gitsen var ölüm;
Ondan kaçmak beyhude!
Madem öyle sen gülüm;
Havf etme de gel; “ Hu” de!
Bu iş böyle gitmez diye;
Demedim mi gözüm sana?
Dinlemedin de ne diye?
İnanmadın demek bana?
Nefse uyan olur nadim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!