Yaş elliyi aşınca, zor geliyor yaşamak;
Önce sıhhat afiyet, terk ediyor kişiyi.
Beklese de gölgede, yatmak için bir hamak;
Bu yaşlarda katiyen, yürümüyor iş iyi.
Yoksa yakın gözlüğün, seçemezsin yazıyı.
Ne uyarı ne telkin, kar etmiyor nesil’e
Zıt düşüyor ekseri, akl-ı selim nas ile
Tefessühte karakter, dinden cüda gençlikte!
Sardı yurdu sefahat, zillet geldi husule.
Bitti halkın atisi, düzelmezse şu hava
Çıktı vebal gırtlağa!
Bittim artık yet Rabbim!
Battım türlü batağa!
Bittim artık yet Rabbim!
Her yasağa özendim!
Bir şey oldu şu millete son zaman!
Birbirinden eder oldu el-aman!
Görüyorsun hallerimiz pek yaman!
Bittik manen yok olmadan yet rabbim!
Arenaya döndü cadde sokaklar!
Gece gündüz tek gayen;
Zannedersem; büyümek?
Varsa şayet sermayen;
Büyü evlat, ne demek!
Neyse yavrum hedefin;
Bile, bile hatada, bu ne ısrar ey beşer?
Yeryüzüne yayıldı, sizler ile onca şer!
Derhal tövbe ederek, dönmezseniz hayır’a;
Korkarım ki semadan, şu başlara taş düşer!
Dilin Müslim, Halin zındık(?)
Bu ne biçim Müslümanlık?
Lafa bakıp, mü’min sandık;
Olmaz böyle Müslümanlık!
Elindeyken kitabullah
Çekip günün ipini;
Sakın onu öldürme!
Zayi edip vaktini;
Kör şeytanı güldürme!
Kıymetini bilene;
Çatsa biri dinime;
Bakmam asla önüme
Nasihatten almazsa;
Hedef olur kinime
Biri sövse dindara;
Bin yıl kılsa kul taat;
Cennet ona olmaz hak!
Tek gerçek var ki el-hak;
Cennet lütuf, hak değil!
Kulluk şükran ihsana
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!