Cennet mi ki şu cihan;
Zevk edersin sen onda?
Madem o bir fani han;
Bırak zevki şu anda!
O aslında bir tarla;
Aşma nefsim hududu, sevmez Allah azanı!
Varsa bile niyetin; at kafandan o zannı!
Bak tarihe ibret al, alma gemi azıya!
Sanma kalır ahrete, verir burda cezanı!
Her yazdığın şiirde, geçer mutlak bu tabir;
Başka mevzu yok mu ki, aşkla bozdun birader?
Bir tarafta derd-i arz, bir tarafta şu kabir;
Her birisi sabırsız, gelsin bize sıra der!
Rastlamadım bir kula, kınamasın zalimi
Ekser femde terane, aşk denilen şu yalan
Kimse bunu uyduran, yok yatacak bir yeri
Muhabbettir fıtratta ve de dinde aslolan
Etsin Allah mü’mini, şu yalandan hep beri
Din vasatı emreder ve ifratı yasaklar
Yar, yar diye ağyarlara saldırma!
Ölümlüden ve acizden yar olmaz.
Olur diyen cahillere aldırma!
Öylelerden zarar gelir kar olmaz.
Gafil nefse gerçekleri deyiver!
Bu hayatın tadı yok;
Asıl yaşam ötede.
Deyip sana karnım tok;
Dünya yönün öte de!
Cihan fani ins fani!
Adamlığa varsa niyet, din-i hakka git sen direkt!
Zira dinden cüda kalan, adam değil nadan olur.
Kestirme yol durur iken, gitsen şayet sen en-direkt;
Korkarım ki bu yolculuk, sapıtmana neden olur.
Başka tarik arama!
Cennet için tek yol var!
Belki biraz zor ama
Bil sadece hak yol var!
Önce sağlam bir iman
Her kozunu kullandın!
Bu son kozun unutma!
Her defada aldandın!
Boşa kendin avutma!
Bir ayağın çukurda!
Delikanlı dediysek, demedik ki, ol bir zır!
Demedik ki şımarıp, ol sireten bir hınzır!
Ukalalık ne demek, akil olmak dururken?
Ben akılım diyorsan; ötüp durma hiç zır, zır!
Aklı olan o şeyi doğru düzgün kullanır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!