Abdullah Toroslu Şiirleri - Şair Abdulla ...

Senin olsun ihsanların!
Beni dine bırak yeter!
Sana kanan ins canların;
Olmuş hali hep besbeter.

Yalan senin her vaadin!

Dua yoksa dilinde, sen ha arsın ha yok’sun!
Öyle ise sen seni, koyma ondan hiç yoksun!
Dua varlık sebebi ve her hayra vesile;
O’na hasım bir fem’i; zehirli yılan soksun!

Dünya benim neyime?
Yolcu isem onda ben!
Beka yoksa sayime;
Onca gayret ceht neden?

Yoksa kabri kapayan;

Dünya cennet değil ki; her gün gülüp eğlensek
Bura yalnız kâfire, cennet imiş Müslüman!
Ne yazık ki ekserce, hak sanılır eğlenmek
Hem de ona bir zindan ve denirken aslı han!

Hak etmeden hak demek, normal midir de sence?

Dünya denen bir diyar;
Sanır ekser onu yar!
Ne yazık ki, bu sevda;
Etmez kulu bahtiyar!

Dünya denen şu vaha;

Dolmaz isen sırf Hak’la;
Dolar için, na-Hak’la!
Mukayyet ol sen sana;
Her batıl’ı yasakla!

Dön de bir bak arkana; yaptıkların doğru mu?
Uyup yanlış erkana, inkar ettin doğrumu!


Abdullah Toroslu
20.12.2011-İzmir

Mest olalı kem hazla;
Haddi aştık çok fazla!
Bir keremli ikazla;
Döndür Rabbim dinine!

Telaffuzu ar ama;

Din nasihattir ama elbette ki akile
Akıl yoksa bir serde, boşa yorma çeneni!
Ne kadar da anlatsan, böylesine nafile
Çünkü garip ne dinler ne de anlar deneni!

Şeytanaysa itaat;
Bil gidişat fecaat!
Acil yapıp bir ricat;
Doğruya dön ey beşer!
Yoksa yakar sen şer!