Ne yaptın Müslüman? ettin intihar!
Üstelik bununla, ettin iftihar(!)
Noel mi kutlarmış, mü’min-i kamil?
Kazancın zillettir, artı; bir de; nar!
Yersiz gadap her kulun, mutlaka aleyhine!
Kapılırsan öfkene, alır seni rehine!
Madem o şey şeytandan, girdabına kapılma;
Böyle yapan sabir’in, döner her şey lehine.
Öleni ilah bilmek; ne de garip bir inanç!
Böyleleri acilen, baki Mevla’ya muhtaç!
O, her yerde hazırdır ve Nazırdır be şair;
Ona iman eylemek; dertlerine tek ilaç!
Rota şaşan ben miyim, yoksa beşer mi?
İnsan olan bu kadar, deniliğe düşer mi?
Kitap, sünnet mihenkken, niye şaşar ki millet?
Heva’sını Rab eden, bir de der ki; şu şer mi?
Ey Allah’a bigâne!
Ondan başka Rab mi var?
Olma lütfen divane!
O, tek İlah ve de yar!
Böyle iken hal durum;
Önce öğren ne imiş, hakikatte baba’lık!
Akıl verme diyerek, etme lütfen kaba’lık!
Numune mi istersin? İşte sana numune;
Resulullah dururken, model sorma babalık!
Bir vatandaş öz Türkçeden dem vurur(!)
Kabuk Türkçe var mı bre, Şair’im?
Has dilime hem köpürür hem vurur;
Böyle bir kul, nasıl der; ben şairim?
İmtihansa şu hayat; oyalanma boş şeyle!
Onu dolu yaşayıp, meşgaleni hoş eyle!
Sakın saçıp savurma, ömür denen nimeti!
Maslahatsız ne varsa; üç talakla boş eyle!
Melun şeytan hasmındır, dostun sanıp aldanma!
İhtiyarlık bir nimet, kıymetini bilene!
Çünkü onda günaha, olmaz fazla alaka.
Nimet değil nikmet o; manen bedbaht olana!
Öylelerin hakkından, gelir ancak falaka!
Kırka kadar geçmezse, seyyieyi hasene?
Ermek için kemale;
Önem atfet amale!
Yoksa Mevla düşürür;
Dünya, ukba kem hale!



Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!